Weer 31 weken en depressieve gevoelens

Heel typerend, weer zo rond dezelfde termijn als de zwangerschap van mijn zoon krijg ik weer dat onbekende en beklemmende gevoel. Ik heb het voorgelegd aan mijn verloskundige en zij legt mij uit dat dat bij meer vrouwen ontstaat in dit termijn. Vooral bij vrouwen die vaker depressies hebben of hebben gehad.

Dat laatste is bij mij niet het geval, buiten de zwangerschappen om, herfst of winter, ik ken dit gevoel verder niet.

Het gevoel is lastig te beschrijven, ik voel ook niet verschrikkelijk veel, het is meer een bedrukt en schuw gevoel. Het liefst blijf ik binnen bij mijn gezin, in een huispak. Soms heb ik geen eetlust, soms ook heel veel. Ik slaap slecht. Kan niet met tegenslag omgaan, dan zou ik het liefst willen verdwijnen terwijl ik anders wel wat meer weerstand kan bieden. Het ergste, ik zie mezelf niet graag, ik voel me zo ongemakkelijk tussen mensen.

Bij de geboorte van mijn zoon was deze akelige gemoed weg als sneeuw voor de zon. Ookal was de bevalling eng en zwaar en sliep mijn zoon amper en slaagde de voeding niet. Ik voelde me weer gewoon mezelf. Niet bedrukt en niet pessimistisch. Ik voelde mezelf lekker in mijn vel terwijl mijn lichaam op een geplunderd oorlogslandschap leek. (is wel weer goedgekomen hoor).

Dus echt druk maak ik me er niet om. Ik wacht mijn tijd gewoon uit, vermijd druktes en mensen, want ik voel me gewoon prettiger thuis en ik wil mezelf niet plagen. Mijn leven staat stil, mijn man zei laatst geniet er van. Ja, eigenlijk is het best fijn om alle drukte buiten de deur en buiten mezelf te laten.