Massahysterie. oftwel kinderverjaardag

Deze knappe vent is 2 jaar geworden. Dat er een invasie van visites kwam wist hij niet zo goed. De ochtend hebben we rustig op de bank doorgebracht. En ik als mantelzorger, dienares, serveerster en beschermvrouwe van alle prikkels die teveel zijn (oftewel moeder) Had besloten dat het voor zijn 3 R's heel goed zou zijn om alle visite vanaf 15u te laten komen tot ongeveer 18.00. Een dag later zou hij immers hetzelfde bij zijn vader doormaken.

De avond ervoor was een ratrace in de supermarkt. Ik ben de slechtste gastvrouw ook. Ik vergeet altijd wel iets crusiaals, zoals koffie, koffiemelk, drinken voor de oudjes. Oudjes drinken rivella of cassis, daar kwam ik veel later pas achter.

Om half drie realiseerde ik me dat ik nog hapjes moest snijden enz. De jarige job sliep nog heerlijk. Hompen kaas en worst op schalen en daar kwam de voltallige familie. schoonfamilie. vrienden. (met kindjes of zonder kindjes).

Het huis is groot, groot genoeg, maar iedereen kiest ervoor om voor de ingang te zitten, in de eetkamer. Er staan twee leiders op: mijn moeder en mijn oma. Zo tiepelzinnig over waar de gebak moet staan, wie waar zit... ik laat het begaan. Mijn zoon is inmiddels benenden. Gedraagt zich keurig door de drukte om hem heen. Hij weet niet tot wie hij zich moet wenden. Iedereen wil wat van hem mensen kijken mij vragend aan en er komt zomaar iemand vertellen dat de hond ergens geplast heeft. Ik kan me sowieso nergens op concentreren laat staan met iedereen een geanimeerd gesprekje te houden.

Wat was ik weer blij toen het huis om 20 u leeg was~!