Week 28/week 1
Ik heb vandaag een goede huil dag te pakken... Ben vanmiddag om half 3 begonnen op de weg terug uit het ziekenhuis en als je boe zegt huil ik weer. De afgelopen week drong eindelijk door. En hoe?! Mischien ook wel even goed. Verwerken noemen ze dat geloof ik...
Onze meisjes zijn echt heel pittig. Ze laten duidelijk weten als ze iets niet bevalt. Echt heel grappig. Ze huilen niet maar piepen als muisjes. Anne en Tessa waren allebei van de beademing af. (anne al vier dagen en tessa sinds gister) Toen ik vanmorgen kwam waren ze Anne toch weer aan het intuberen. Het ademen was te zwaar voor haar. Ze was te moe. Ze zijn bang dat er ook nog een infectie achter zit dus zijn ze ook begonnen met antibiotica. Ze ziet er niet ziek uit en doet het verder helemaal prima. Dus dat is even afwachten. Tessa heeft heerlijk 1,5 uur bij me gelegen. Ik wilde haar eigenlijk niet meer terug geven. Ik wil ze gewoon mee naar huis nemen. Het is zo tegennatuurlijk om twee van die kleine wurmpjes waar je zo je best op hebt gedaan nu steeds achter te moeten laten. Ik voel me verscheurd tussen mijn meisjes in het lumc en mijn man en dochtertje thuis. Ik wil bij alle vier zijn maar dat gaat niet. Ik ben moe, leeg zo ontzettend verdrietig. Ga zo nog even bellen hoe het met ze gaat en dan na het kolven maar vroeg naar bed. Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Snel deze huildag afsluiten. En dan morgen ook weer met anne knuffelen!!!!! Ze zijn al een week oud! Nog 12 te gaan!
reacties (0)