Week 29/week 2
Nou we zijn weer een week verder! Nadat vorige week de kraan met tranen open was gegaan wilde hij niet helemaal meer dicht! Echt fijn die hormonen. ;) Maar goed, we zitten in een soort achtbaan, we gaan omhoog en krijgen goede berichten over tessa en dan gaan we weer omlaag met slechtere over anne. Allemaal niks levens bedreigends maar elke keer is er wel weer iets. tessa is van de beademing af en doet het erg goed, anne is eraan gegaan, het weekend er af en meteen er weer aan, maar nu is ze er weer af. En dat gaat al een hele dag erg goed. Al haar infectie waarden lijken te dalen, haar trombus in haar hart is kleiner geworden en ze ligt nu heel tevreden aan de infant flow (een kapje op haar neus die er voor zorgt dat haar longetjes niet helemaal dicht vallen waardoor het ademen minder vermoeiend is) Zoals je kunt lezen gaat het met anne nu goed en hebben we nu Tessa die sinds maandag toch weer minder goed ademt, ze heeft dipjes (vergeet/stopt met ademen waardoor haar hartslag ook afneemt en dan moet ze even aan getikt worden om haar even eraan te herinneren dat ze moet ademhalen, hierna doet ze het weer zelf) de artsen zijn bang voor een infectie dus is ze weer aan de antibiotica, ze krijgt extra zuurstof en er zijn kweken afgenomen om te kijken of ze idd een infectie heeft. Verder was maandag eigenlijk de antibiotica gestopt en werd dus haar infuus naaldje uit haar beentje gehaald en toen bleek ze opeens een wit plekje op haar enkel te hebben. De plastisch chirurg heeft ernaar gekeken en het schijnt een soort blaar te zijn. En zo kan ik nog wel even door gaan met alle dingen die ze dan weer hebben of bedenken.
Al met al doen ze het goed. Ze krijgen 24 keer (elk uur) 7 ml moedermelk via de sonde met wat extra dikmaker erin en ze zitten nu beide boven hun geboorte gewicht. Tess zit wel nog net onder de kilo (976 gram) Alle vitale organen doen het erg goed en ze laten duidelijk blijken wat ze wel en vooral wat ze niet leuk vinden. (als ze boos zijn zetten ze een keel op (komt geen geluid uit maar toch!) en lopen ze paars aan. best grappig en ik hou mijn hart vast als ik ze straks mee mag nemen. hihi. De artsen zijn erg tevreden. En daar word ik zelf wel wat rustiger van. dat geeft vertrouwen.
Zelf ben ik nog erg opzoek naar een ritme. Ik ben er nu elke ochtend en ben dan pas tussen drie en vier weer thuis. wat best een lange dag is. En waardoor het slapen er overdag vaak bij inschiet. Ik schrik soms echt als ik in de spiegel kijk. Grote walen terwijl ik me echt niet zo moe voel. Ik kolf nu vijf keer per dag. Wat erg goed gaat maar wat ik ook best een opgave vind. Van 7.00 's ochtends elke vier uur waardoor je ook de heen en terug reis moet plannen rond dat kolven. En ik pas om elf uur weer kan gaan slapen omdat dat mijn laatste kolf sessie is van de dag. En dan maak ik wel een heerlijk lange nacht. Niet meer zes keer op om te plassen, niet meer wakker liggen omdat je je draai niet kan vinden, ik slaap echt 8 uur achter elkaar! Heerlijk. Mogen gaan we een keer proberen hoe het is als ik in de middag pas ga. ik mag dan na mijn kolf sessie van 7 uur weer gaan slapen. Best lekker. ben benieuwd hoe dat gaat bevallen. Ik huil nog steeds erg veel voor mijn doen maar ik geef de hormonen maar de schuld en heel eerlijk ik voel me echt veel beter dan vorige week, dus eigenlijk gaat het wel goed. Mijn meisjes zijn echt heel lelijk, heel klein maar o zo ontzettend lief! (sorry anne en tessa maar jullie moeten echt nog wat vet gaan kweken, dan zijn jullie vast de mooiste baby's van de hele wereld! ) Ik geniet echt elke dag van het buidelen en zou willen dat ik dat de hele dag kon doen. Het is zo fijn om die kleine lichaampjes bij je te voelen en vast te kunnen houden. Ze zijn echt het einde.
Op naar week 30/week 3!!!!!
reacties (0)