En daar zit je dan................

Gisteravond om 8 uur gemeld bij Rhena in het ziekenhuis.
Kreeg van de verantwoordelijke verloskundige uitleg over het ballonnetje.
Hele lieve meiden die de tijd namen om het mij en mn vriend uit te leggen.
Tijdens het plaatsen bleef ze ook tegen me praten, en ook tegen mn vriend.
Eenmaal geplaatst zei ze we gaan morgen kijken of hij nog op zn plaats zit en dan gaan we verder kijken.
Vanmorgen vroeg om half 7 kwamen ze kijken hoe t ging en of we goed geslapen hadden.
Rond 7 uur heeft ze gekeken of ik genoeg ontsluiting had en of t ballonnetje nog goed zat.
Wij blij toen ze zei dat ik genoeg ontsluiting had en t ballonnetje los lag.
Ze zei ik ga even de overname doen met de collega's en dan ben ik zo terug.

In tussen 4 uur later nog geen verloskundige om mn vliezen te breken.
Kwam de gynaecoloog in opleiding........binnen, die wilde even kijken.
Prima......ik weer braaf op het bed gaan liggen, terwijl ze niet alles bij de hand hadden voor t onderzoek en plaatsen van weer een nieuw ballonnetje.
Gaat de assistente de rest van de spullen halen, laat ze de eendenbek uit t papier vallen op de vloer.
Staat ze de gynaecoloog in opleiding aan te kijken van wat moet ik nou doen? nieuwe halen of afspoelen.
Heeft ze hem afgespoeld en zoals zij zei.....even warm gemaakt voor me........
Hij had intussen handschoenen aan gedaan en ik moest goed gaan liggen.
Ondanks t feit dat t een man was had k zoiets van het moet even dus adem in adem uit.

Hij liep voor mijn gevoel rond te wroeten alsof hij opzoek was naar goud.
Voelde niet bepaald prettig.
Hij vond dat ik te weinig ontsluiting had en dus weer een ballonnetje moest hebben.
Na het plaatsten nog na gevoeld of hij goed zat en bleef zitten.
En daarna kregen we te horen we gaan em vanavond verder opblazen en morgen bevallen, fijne dag!

Dus na een gebroken nacht van 60x wakker worden op een bed dat kraakt als je ook maar een been verlegd, eerst goed nieuws, dan een domper, is t lange wachten tot t vullen van t ballonnetje en genoeg ontsluiting wederom begonnen.
Nu kramp in mn buik, een slang vast getaped aan mn been, wachten op goed nieuws.

Kom op kleintje..........even mee werken hoor