11 dagen oud

Wat een dagen hebben we achter de rug... afgelopen donderdag ben ik thuis gekomen. Heerlijk om weer in mijn eigen bedje te slapen en bij mijn man en dochter thuis te zijn. Ook fijn dat ik nu elke dag naar Wesley toe kan, maar tegelijk heel moeilijk dat ik nu ook Quinty moet achterlaten in het ziekenhuis. Donderdagavond zijn we nog naar Wesley toegeweest, wat een sterk ventje is het toch. Vrijdag gesprek met de arts gehad, ze willen uitzoeken waarom hij zo achter is gebleven in de groei. Hij heeft veel verteld over onderzoeken die ze aan het doen zijn en nog gaan doen, ook dingen die we totaal niet hadden verwacht en die best rauw op ons dak vielen. Mijn man en ik hebben besloten om alles nog even voor onszelf te houden totdat we concreet weten hoe of wat. Alleen onze ouders hebben we ingelicht. Beide hebben een aantal dagen lichttherapie gehad. Verder was het grootste probleem het uitblijven van de ontlasting. Hierdoor bleef er ook voeding achter in de maag. Beide hebben een aantal klysma's gehad en het lijkt erop dat dit voor Wesley het probleem heeft opgelost, Quinty heeft nog wel wat last. Afgelopen zondag waren we bij Quinty en bij haar hadden ze een lange lijn in haar arm gezet zodat ze meer voeding (mini-mix) konden geven. Ze was hier behoorlijk ziek van geworden, ze dachten aan een infectie. Bloed afgenomen, via een catheter urine en via een ruggeprik wat vocht om hersenvliesontsteking uit te sluiten. Preventief antibiotica toegediend. Uit de eerste uitslagen leek het op een bacterie in het bloed, de uitslag van de kweken krijgen we morgen. Gisteren is de antibiotica gestopt, moppie is weer helemaal opgeknapt. En bovendien mocht ze uit de couveuse en in een warmtebedje! Wat een grote stap vooruit! Vanmorgen heb ik haar voeding met een flesje gegeven (afgekolfde borstvoeding), en ook dat ging super. En dan Wesley. Ook hij was zondag op maandagnacht een beetje onrustig en kreeg als ondersteuning weer een snorretje. Gisteren kreeg hij koorts, dus ook bij hem bloed afgenomen en urine (via catheter, zo zielig). Ook hij heeft een infectie, en krijgt nu antibiotica. Voeding gaat goed, hij weegt nu 1070 gram. Ik verwacht dat hij in ieder geval deze week nog wel in Amsterdam moet blijven, waarschijnlijk nog wel langer.

De borstvoeding is heel goed op gang gekomen, ik kolf 5-6 keer per dag en inmiddels begint de vriezer aardig vol te lopen want per kolfbeurt heb ik voor ieder een volledige dag voeding.... Beide krijgen deze borstvoeding via de sonde, Quinty heeft ook een paar keer uit een flesje gedronken. Ik wil proberen om haar deze week aan te leggen, gaat nog een hele klus worden want ik heb vlakke tepels, dus moet aan de gang met tepelhoedjes. Maar het is me met Naomi ook gelukt, dus ik heb er alle vertrouwen in dat het met de tweeling ook goed gaat komen. Morgenochtend ga ik even langs de huisarts. Controle van mijn bloeddruk waar ik nog steeds medicijnen voor slik. Maar ik wil ook even dat er naar mijn wond wordt gekeken want volgens mij is er nog steeds een klein stukje open. Ik heb nog best wel veel pijn, slik 4x p/d paracetamol. Maar ja, aan rusten kom ik niet echt toe, dus waarschijnlijk duurt mijn herstel daarom ook veel langer dan van mijn 1ste keizersnede. Emotioneel is het ook best zwaar. Maar nogmaals, we hebben er alle vertrouwen in dat het allemaal goed gaat komen.