Dan ben je bijna met verlof...
Nog 4 dagen moest ik werken, 3 als we deze er alvast vanaf tellen. Vraagt mijn hoofd net aan me of ik eventjes tijd heb.
Alle tijdelijke contracten binnen de organisatie mogen niet verlengd worden, en jawel, met mijn jaarcontract behoor ik ook tot die groep. Er zijn teveel mensen in dezelfde functie in de organisatie en dus moet de boel omgegooid worden en moeten de mensen met een vast contract van plek wisselen.
Dit is dus flink balen voor mij, want dat houdt in dat ik dus grote kans heb dat ik niks heb om naar terug te keren eens mijn zwangerschapsverlof voorbij is, dit terwijl de verlenging door het hoofd al toegezegd was en het contract zelfs ongezet zou worden voor onbepaalde tijd!
Mijn hoofd zelf wil me ook niet kwijt, dus die gaat proberen een gaatje te zoeken om mijn contract alsnog te verlengen, maar dan wordt het wel weer een jaarcontract en heb ik grote kans over een jaar weer tegen dit probleem aan te lopen. Omdat we het gesprek al gehad hebben dat ik terug kon komen op de uren die ik nu heb, probeert ze dat zwart op wit te zetten en hier mee te schermen. Natuurlijk heb ik met een jaar dan wel meer tijd om iets anders te zoeken en geeft me dat wel wat ruimte, maar toch... Ze weet ook niet of dit lukt, dus hier hoop ik nu heel hard op!
Het is wel klotenieuws, zo vlak voor mijn verlof, daar had ik zo'n zin in, maar nu is het een beetje met gemengde gevoelens. Nam ik eerst afscheid van clienten voor een half jaar, nu moet ik er zelf al een beetje in mijn achterhoofd rekening mee houden dat ik helemaal niet meer terugkom. Ik heb ook helemaal geen zin om te stressen over werk, terwijl ik me nu wil klaarmaken voor de baby!
Ik weet helemaal niet wat mijn rechten zijn, en wat er moet gebeuren als het echt zo blijkt te zijn, want we hebben mijn inkomen echt nodig, sterker nog, dat is het hoofdinkomen (qua vastigheid althans)... Pff, als iemand me nog weet op te vrolijken met iets, want ik heb flink de pest in!
reacties (0)