Werken...

Werken, ik zag er weer zo naar uit... Ik ben nu een maand aan de gang en het valt me steeds moeilijker om te gaan. Ik neem met steeds meer moeite afscheid van Jonah. Ik dacht dat het juist makkelijker zou worden naarmate ik weer wat langer zou werken maar niks is minder waar.

Mijn man zorgt ontzettend goed voor onze kleine en daar ligt het dan ook niet aan. Ik vind het normaal gezien ook helemaal niet zo erg om Jonah even te missen, maar het wordt nu steeds meer. Ik denk dat dit voornamelijk komt omdat ik mijn werk momenteel helemaal niet leuk vind. Ik heb niet de baan die ik wil hebben en ik doe dit werk nu voornamelijk om financieel niet in de problemen te komen. Ik ben hard bezig met solliciteren voor banen die me wel aanspreken, maar blijkbaar doe ik iets fout, afwijzing na afwijzing stapelt zich op... Er zijn andere kandidaten die gezien hun ervaring ons meer geschikt lijken. Ik ben liever thuis bij mijn mannetje dan dat ik tegen mijn zin moet gaan werken. Dan zie ik zijn lieve snoetje en dan wil ik helemaal niet weg. Als ik een leuke plek had om te werken, dan zou ik met veel minder tegenzin gaan denk ik. Het voordeel van dit werk is wel, dat Jonah meestal wel bij mij of bij papa is, gemiddeld hoeft hij maar anderhalve dag naar de onthaalmoeder, deze week was het zelfs maar een halve dag!

Ook het kolven begint me af en toe gewoon tegen te staan. Op het werk niet eens zo, daar is het tenslotte gewoon even een pauze in een lange dienst. Maar als ik thuiskom om half 11 moet ik alsnog kolven, en als ik dan de dag daarop weer een vroege dienst heb sta ik weer eerder op om weer te kolven. Zo moet ik dan soms bijna 24 uur alle voedingen kolven, en dat vind ik toch niet zo fijn... Ik vind bv belangrijk en ik heb het ervoor over maar graag is op het moment ff anders.

Ach ja, en ik heb gewoon een rotbui vandaag ;) Dat speelt misschien nog wel het meest!

430 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Marianne M

    Oh ik begrijp je helemaal! Ik werk dan niet, maar als ik ergens heen moet waar ik geen zin in heb, dan heb ik het ook. HEt is idd minder als je naar iets moet wat je leuk vindt! Ik hoop voor jou dat je toch snel een andere baan vindt! Anders moet je toch gaan kijken of je het financieel ook kan rondbrengen zonder jouw loon..........Want deze situatie is ook niet leuk......... En wat betreft de BV: Als het je echt tegen staat, moet je gewoon stoppen. Heel veel vrouwen redden 5 maanden geeneens! Kijk, ze zeggen dat het beste is als je minimaal 6 maanden voedt, voor jou en je kleine mannetje. Maar 1 maandje maakt niks uit hoor! Veel sterkte ermee! Groetjes!

  • Mamavaneenwonder2010

    Het kan me voorstellen dat je veel liever bij je mannetje thuis bent. En helemaal als je het ook niet naar hè zin heb. Ik hoop dat je snel een leuke baan vind en dat je weer met plezier naar je werk kan. Veel succes liefs

  • florien15

    Kan me voorstellen dat als je niet blij bent met je baan dat je dan veel liever bij je kleintje thuis bent. Zou ik ook hebben als ik dat geen leuke baan zou hebben. Hopelijk krijg je een baan die je wel leuk vind, dan denk je ook minder aan thuis en kun je je focussen op andere dingen. Als ik aan het werk ben heb ik het vaak zo druk dat ik amper tijd heb om aan mijn kleine te denken. Als we weer terug gaan naar de gastouder om haar op te halen kan ik niet wachten totdat ik haar weer zie. Ik vind het zelf juist erg fijn om te werken, maar als je er elke keer zo tegenop zie waarom kijk je niet of het haalbaar is om thuis te blijven? Je krijgt wellicht meer zorgtoeslag, kindgebondenbudget en zo nog meer toeslagen waar je recht op hebt, misschien dat je het dan toch kunt redden? Je geluk is erg belangrijk en de eindjes aan elkaar knopen moet dan ook wel lukken...succes! en klets het maar lekker van je af hoor