Hoi meiden,
Ik leef nog, ook al reageer ik even niet zo actief meer.
Mijn laatste blog van maart zou net zo goed gisteren geschreven kunnen zijn.
Ik ben even niet zo happy en mis duidelijk een beetje zon in mn leven. Helaas moet ik nog een maandje wachten tot ik met vakantie mag. Tussendoor zullen manlief en ik nog een weekendje weggaan, maar alleen een flink zonnetje en 20+ graden celcius zou me al heel erg goed doen.
Mn nieuwe baan heeft me wel wat rust gebracht (al is het een hectische baan waar ik nog veel in te leren heb). De rust in het hoofd heeft zich echter alweer snel gevuld met zorgen over het al dan niet zwanger kunnen worden. Bah, ik ben die gevoelens zat. Ik heb het geduld niet om 'af te wachten' terwijl er niets (medisch) aan de hand is en de gyn ons ook niet verder kan helpen.
Behalve hier op de BB ontloop ik alle zwangere vriendinnen. Ineens valt het me op hoe vaak mensen over hun zwangerschap of kinderen praten. Ik weet het, ik zou er ook vol van zijn en waarschijnlijk ook honderduit over praten. Nu doet het zeer en probeer ik deze gesprekken te ontlopen.
Mijn verhaal is niets nieuws voor dames die in mijn positie zitten of hebben gezeten, maar het van me afschrijven lucht wel weer op. Het is zo moeilijk om positief te blijven. Dat druilerige weer helpt ook niet.
Ik hoop dat de lente gauw komt. Die warmte en dat zonnetje kan ik wel gebruiken. Wie weet kom ik gewoon wat vitamine D tekort voor een zwangerschap. Was het maar zo simpel...
X
reacties (0)