Steen in mn buik

Lieve meiden,

De zomer in de lucht, de warmte en het zonlicht doen me goed! Ik heb lekkere rode konen en mijn witte velletje krijgt wat kleur. Ook mijn gedachten krijgen weer kleur. Ik krabbel uit die donkere plek en zie de toekomst weer wat zonniger tegemoet. Die omslag van denken kwam tegelijkertijd met mn vruchtbare week.... :-)

Eigenlijk had ik al een paar dagen na mijn vruchtbare week een gevoel. Een speciaal gevoel. Dit gevoel heb ik 2 keer eerder gevoeld en ben overtuigd dat dit gevoel echt is en niet in mijn hoofd zit. Ik loop met een 'steen in mijn buik'. Niet echt natuurlijk, maar mijn buik voelt zwaar. Daarnaast slaap ik beroerd en droom ik weer zo levendig, alsof ik wakker ben. Vandaag kreeg ik pijn in mn rug en steken in mn lies. Zonder test durf ik nu al voorzichtig te geloven dat het raak is...

Zoals de onderzoeken hebben uitgewezen is er niets mis met mn eitjes of baarmoeder en is er niets mis met het zaad van mn man. Mijn ei en zijn zaad weten elkaar wel te vinden, maar het bevruchte eitje blijft niet plakken. Misschien moet ik kleverige snoepjes, turks fruit of chocotoff gaan eten of ander spul dat kleeft... Gekkigheid. Als ik het mis heb zal ik na onze vakantie de gynaecoloog nog maar eens benaderen. Onze laatste bezoek is dan een half jaar geleden en misschien kunnen we dan gerichter kijken, onderzoek laten doen of gewoonweg een actieplan opstellen. Na 2 jaar zelf proberen is de hoop op spontaan zwanger worden met 99% gedaald. Misschien moet ik de acupuntuur nog iets langer een kans geven. Het heeft me een beter gevoel gegeven, maar vooralsnog geen dikke buik en nog geen baby. Dus voorlopig zijn mijn kippetjes doelwit van mijn moedergevoelens... (ja, de één heeft een hond, de ander een kat...ik heb kippen in de tuin...)

Nou meiden, ik zit met mijn dikke billen op het wachtbankje. Hopelijk is ronde 24 mijn ronde en kan ik straks van de dagen scheeuwen dat we eindelijk vader en moeder gaan worden. Het aftellen begint :-)

X Joosje