Tekstje van papa over Roan

dit schreef papa onlangs:

 Roan is mijn oogappel, en  zijn fantastische zusje Fenna is een echt prinsesje,

Met Roan lijk ik een conflictrelatie te hebben.

Roan is een meedogenloze aandachtseiser, een babbelaar, en terzelfdertijd mijn grootste fan, en idool..

Hangt aan mijn lippen als ik verhalen vertel, en is zelf een bruisende  niet te stoppen spraakwaterval, vaak geen speld tussen te krijgen. Entoesiast en vol passie geeft hij de ene  uiteenzetting na de andere,  ontelbaar vele levenswijsheden borrelend uit het malende brein van -och here- een kleuter van 5… Dinosaurussen, Neandertalers, leven en dood, leven na de dood, planeten, aliens,… het kan niet diep genoeg, het kan niet zwaar genoeg..  Nog nooit zulk een open persoon meegemaakt. Hart op de tong.  Als hij boos is zal je het geweten hebben.

Zijn charme : de eerlijkheid van het onschuldige kind.

Gevaar : nu al kritisch naar mama en papa toe, want bij hem is de zoektocht naar goed en slecht duidelijk al begonnen.

Een netwerk van verbonden gedachten en concepten draait nu reeds in zijn hoofd, basis van steeds weer nieuwe conclusies die hij dan weer bevestigd wil zien door uitleg van mama en papa. Hij rekent helemaal alleen en experimenteert met optellen, aftrekken, vermenigvuldigen,…  De ruilsint mag bij hem op bezoek als hij 12 is… Gulzig voor wetenschap, met niet aflatende behoefte aan een klankbord, liefst meerdere. 

Zijn valkuil : de kleine professor wordt een  verveelde en vervelende treiteraar als er geen gewillig klankbord  in de buurt is.