Vliegen

Onze Fenna ontwikkelt zich aan zo'n snel tempo dat ik me geroepen voel er alweer het één en het ander over te schrijven. Ik keek even naar wat ik schreef over Roan toen hij 9 maanden was, en weeral moet ik vaststellen dat ze elkaar waard zijn in hoe ze vooruitgaan. Met Roan oefende ik de dingen uren en dagen (meer tijd, enig kind) en bij Fenna merk ik dat ik vaak maar 3 keer iets moet voortonen of ze doet het al na.

Zo begint ze meteen in haar handjes te klappen en ritmisch mee te 'joepen' als ik zing van 'klap eens in je handjes'. Ook zij lijkt muzikaal met een onfielbaar gevoel voor ritme, ze kunnen nog eens samen een rockband oprichten, mijn kids! Fenna speelt nu 'echt': met blokjes en de diertjes van Roan, ze haalt dingen uit een doos om ze dan weer erin te stoppen (na ze eerst even geproefd te hebben want ze stopt alles in de mond), ze geeft haar speelgoedje aan mij om het dan weer terug te nemen, herhaaldelijk, of ik verstop haar speelgoedje achter haar rug, links of rechts, en zij zoekt dan waar het is. Ze speelt heel graag 'kiekeboe' - dan houdt ze het gordijn voor mijn gezicht, duwt even om te checken of ik er nog ben, en dan trekt ze het plots weg waarbij ik 'kiekeboe' roep en Fenna schaterlacht... dit kunnen we wel 20 keer na elkaar spelen :) Ze schaterlacht ook wanneer ik een boeddhistisch belletje laat rinkelen, dat we met nieuwjaar van mijn zus en familie kregen. Maar vooral speelt ze met dat waarmee Roan aan het spelen is, met zijn spullen die ze dan ook weer in de mond stopt, en Roan wordt dan heel boos en pakt ze weer af, waarop Fenna heel boos wordt en alles doet om het speelgoedje terug te krijgen. Jaja, ze zijn elkaar waard, Fenna laat zich niet doen door haar grote broer, en dat stelt me gerust! Fenna is eigenlijk een heel vrolijk en aanwezig meisje geworden, echt een schat, een toffe madam en allemaal kijken we vol bewondering naar haar. Fenna begint ook geluiden en klanken te imiteren: roepen en zingen deed ze al eerder, maar nu beginnen haar klanken meer en meer op onze woorden te lijken. net als Roan zegt ze al 'mama   mama   mama', en dan vooral wanneer ze iets wil, niet helemaal tevreden is, wil geplakt worden,....', altijd wel wanneer ik in de buurt ben - ze koppelt dit woordje dus wel aan mij :)

EN.... ze heeft 4 nachten na elkaar doorgeslapen, maar gisteren kreeg ze weer een loopneusje en mijn vrees werd waarheid: weer lichter geslapen vannacht en 3 voedingen tussen de nachtelijke uren door.... maar er is hoop!

Onze Roan is samen met papa en mama een uurtje naar de peuterklas gegaan. Hij is er helemaal klaar voor, maar omwille van organisatorische redenen wachten we nog tot half april. Daar was hij niet erg geïnteresseerd in de andere kindjes, maart wel in de puzzels die ze daar hadden. Roan kan erg goed puzzelen, en heeft nieuwe puzzels meteen door, dus wilde hij niets anders dan puzzelen, puzzelen, puzzelen en liet hij de activiteiten voor at ze waren. Toen het uurtje om was, wou hij niet mee naar huis, want alle puzzels waren nog niet gemaakt.

De laatste tijd is Roan weer in een heel driftige periode, soms zegt hij werkelijk 'neen' bij alles en wil het dan ook niet! Hij gaat op de grond liggen of roept heel hard, slaat ons, trappelt met zijn benen..... soms weten we niet goed wat ermee aan te vangen. We hebben ons voorgenomen zo weinig mogelijk boos te worden of te roepen, maar gewoon vriendelijk bij ons punt te blijven. En als hij echt niet flink is, moet hij naar de gang of nemen we hem voor korte tijd één van zijn dieren af, die hij terugkrijgt wanneer hij weer flink is. Ook proberen we hem extra positieve aandacht te geven - dat lukt altijd wel met hem, maar owee wanneer je weer tijd voor wat anders nodig hebt.... Vooral hem klaar rkijgen om ergens naartoe te gaan verloopt soms erg moeizaam. Ik heb dan ook hoofdpijn wanneer de kinderen eindelijk de deur uit zijn.

Opmerkelijk is dat we de laatste tijd emrken dat Roan de dingen graag duidelijk heeft: hoe de dingen in elkaar zitten, of wat er allemaal vandaag gaat gebeuren en of opa hier zal zijn wanneer hij van de opvang komt.... Ooit hebben we hem gezegd dat we op Fenna haar verjaardag naar de dierentuin gaan, en dat herhaalt hij wel 10 keer per dag. Hij windt zich daar niet in op, hij wil het gewoon duidelijk hebben :) Roan is met toekomst bezig, en tijd, alles is nu 'morgen', behalve wat 'nu' is. ''niet nu' zegt hij, 'straks.... morgen'.

En stilaan spreekt hij duidelijker en duidelijker: deze week heeft hij voor het eerst 'fenna' tegen zijn zus gezegd en niet de gebruikelijke 'neena' - eenmalig echter, voor Roan blijft het nog even zoals het was, en eigenlijk mag dat voor mama ook, de tijd vliegt al zo snel, ze worden zo snel groot, geef mij maar een 'nammenee' (boterham) voor zijn zusje 'neena', maar niet met 'totolaa' (chocolade), want dat krijgt ze nog niet