Vandaag zou Ilan 3 jaar zijn. 36 maanden. 16 maanden ouder dan Roan.
Ik heb met Roan naar zijn fotootje gekeken en verteld over zijn broer. Dan hebben we geverfd voor Ilan. Ik wil elk jaar wat knutselen, ook met zus volgend jaar, voor Ilan.
De kunstwerkjes drogen nu, bij een kaarsje.
De gedachte aan Ilan maakt me droef omdat hij er niet is, maar ook blij en fier want ik weet dat hij ook zo’n fantastisch kereltje zou zijn geweest en de maanden dat hij in mijn baarmoeder zat heb ik er echt veel plezier aan beleefd. Ook Ilan heeft mij gelukkig gemaakt, net zoals Roan, en net zoals zus nu ook al doet.
Als JL naar huis komt gaan we nog wat doen, naar het kerkhof waar Ilan gecremeerd is misschien, met Roan. En Roans kunstwerkje afwerken, een kadertje ervoor maken, verder versieren.
Over Roan kreeg ik gisteren mooie complimentjes van de leidster van het kdv: Ze zei dat Roan een heel leuk ventje is en dat ze hem graag in de opvang heeft, dat hij altijd goed gezind is en heel actief (zo kennen we hem), en ook heel lief, en dat hij een hele lieve broer voor zijn zus zal zijn.
Ik heb er zelf vertrouwen in dat het wel goed zit met Roan, hij kan wel eens heel boos en driftig zijn, maar hij heeft een groot hart, dat merk ik.
reacties (0)