Afscheid nemen het laatste jaar

Gisteren zag ik mijn dooppeter. Hij vertelde dat zijn zus Paula vrijdag voor euthanasie kiest. Hij verbeet zijn verdriet, dat zien maakt mij dan weer intens verdrietig. Ik zou hem willen steunen op één of andere manier. Stuur hem nog een kaartje met het bericht dat ik in gedachten bij hun ben.

De dood raakt me altijd heel erg: dit jaar het aftakelen en sterven van Albert (buur) en het hevig gevecht van Petrouschka toen we haar een spuitje gaven hebben me enorm geraakt. Ik denk ook vaak aan Ilan de laatste tijd. Vooral omdat ik zwanger ben. Zwanger zijn verbindt me met Ilan, omdat ik hem niet als kind na de geboorte heb mogen meemaken, wel in mijn buik gekend en gevoeld heb. Het is voor mij zo duidelijk mijn derde zwangerschap.

Ik merk dat jullie zo schrikken van de titel, begrijp de verwarring - gelukkig is er niets met ons kleine konijntje, en dat is gelukkig het voornaamste nu :)

515 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Alanis Antoinette

    Sterkte

  • 2x mama

    Afscheid nemen is nooit fijn , of het nu om een mens of dier gaat en om welke reden dan ook het blijft altijd heel naar.

  • Dessa

    Afscheid is voor mij op dit moment vreselijk actueel. Op dit moment merk ik dat ik het enorm fijn vind als mensen er op welke manier dan ook gewoon zijn. Zoveel mensen hebben tegen mij gezegd: ik weet niet wat ik moet zeggen. En dan zeg: wat fijn dat je er bent. Kaartjes, bezoekjes, telefoontjes, berichtjes, alles is goed. Sterkte. En ook fijn dat met je buikbaby alles goed is. X

  • MirAkle.Ma.Y

    wens jullie heel veel kracht dikke knuffX

  • cooncat

    Ik schrok even toen ik de titel van je blog las.. gelukkig niks met het kleine prutske in je buik. Afscheid nemen in het leven is iets wat je niet kan ontlopen, hoe lastig het ook is. Vreselijk lijkt het mij als iemand in jouw omgeving zo verdrietig is, Voor zijn zus is het heel fijn dat ze de keuze mag hebben en maken, de pijn zal ondraaglijk zijn voor haar. Hopelijk is de intensieve tijd nu tussen hem en zijn zus zo dat hij er later beter mee om kan gaan. Het drukt je inderdaad ook weer met je neus op de verliezen die je zelf hebt mee gemaakt. Extra knuffelen met Roan en innerlijk praten met die kleine in je buik. Sterkte!

  • yel

    ik schrok ook van de titel! Vreselijkkkk

  • mama-happinez

    Ik schrok van de titel! O, vreselijk om afscheid te meoten nemen van dierbare. 3 maanden geleden is mijn neefje van 19 jaar overleden, verkeersongeluk... Zo verdrietig!