Autoritje papa

Gisteren hadden we beiden de moed bij elkaar gezocht en gingen we op bezoek bij oma.
Manlief heeft nogal een wilde manier van rijden.
Af en toe keken we even achterom en vroegen aan ons meisje of alles goed ging en dan kregen we een lieve glimlach en leek het goed te gaan. Ik maakte nog een grapje dat die kleine van ons in mijn buik met zijn rijstijl vast zeeziek werd op dat moment. Prompt daarna kijk ik naar achteren en daar zag ik de eerst trekken opkomen, waarna haar ontbijt er weer uitvloog en we een straatje konden zoeken om even stil te gaan staan.
Midden op straat alles uitgetrokken en gelukkig had ik nog een reservetruitje in de tas liggen. Ons meisje zei mij nog na:'Getsiedellie'  en 'buikje'  ja dat buikje van haar was toch even overstuur. Vervolgens zag ze een poes in de straat lopen en had ze haar malaise alweer achter zich gelaten. Stonden we daar ook nog te lachen over de rare situatie, daar zo midden op straat. Vervolgens maar weer in gestapt en bij mij op schoot gaan zitten voor de paar straten die we nog moesten afleggen. Bij oma meteen in haar nieuwe badkamer gestapt om alles weer fris te soppen.
Gelukkig liet manlief zien dat hij toch ook rustig en anticiperend kon rijden op de terugweg...