Niet weer mijn rug

Een aantal keer ben ik nu bij de manueel geweest, maar hij heeft mij van de wal in de sloot geholpen. Ik heb me weer ziek moeten melden en moet nu met rust en pijnstilling van die steken door mijn rug afkomen. Het lijkt een neverending story en voelt als een hel aan. De huisarts gaf mij het advies om met een psych te praten en het eerste half jaar geen handen aan mijn lijf te hebben wat manuele handelingen betreft. nou die psych heb ik echt nodig om die steken in mijn rug te accepteren. Ik wordt er toch zo kwaad van en tegelijk ook een beetje, alsof er een dikke mist in mijn hoofd is neergedaald de buitenwereld met zijn medeleven ketst erop af. Cynisme dringt in mij door elke keer meer bij een terugval. Ik blijf zoeken naar een oplossing voor mijn rug (en bekken.) Gelukkig heb ik de homeopathie hiervoor ook ontdekt, maar ik blijf eelt op mijn knieën bidden en zelfs dan... Hij kan alles en ik wordt cynisch tegen de Hoogste macht die er bestaat.  Mijn hoop is op U gericht....Ooh ja ik ben dat eigenwijze meisje dat bijna elke dag om beterschap vraagt en ondertussen gek genoeg is om nog aan een tweede zwangerschap te willen beginnen. Al ben ik ook heel bang voor wat mij te wachten staat.Zowel lichamelijk als ook mentaal.
Help me, alstublieft!?