Op verzoek

Dag lieve meiden,

Ik kreeg de vraag of ik een keertje een update wilde schrijven. Hier is hij dan.

Sinds vorige week donderdag is mijn man weg op uitzending. Het is allemaal best goed gegaan bij het afscheid en de meiden zijn ook heel rustig en stabiel. Misschien wel omdat we het zo lang van tevoren wisten deze keer. We hebben wel voor een smak geld knutselspullen gekocht bij de pipoos en de action dus ik heb ze lekker bezig kunnen houden. Er hangt een grote kalender op de kelderkast en daar zet ik af en toe een verrassing op. We gaan een keertje glutenvrij lunchen bij Etenstijd in Tilburg, mijn zus komt een weekeindje met haar vier kinderen en zo nog wel wat meer leuke dingen.

Met Pepper gaat het heel goed. We hebben wel wat incidenten gehad met hem. Hij is er een tijdje geleden in het losloopgebied langs het kanaal ervandoor gegaan achter een stel met 2 grote woeste honden aan. De vrouw was woest dat mijn hond zo naar hun toestoof en ze konden hun honden bijna niet houden. Tja, de mijne is echt aan het puberen. Maar ik was er wel van geschrokken, want hij ging er niet een klein stukje vandoor maar dik honderd meter of nog meer. De dinsdag voor mijn man wegging zei ik tegen hem tijdens een wandeling dat ik Pepper niet meer vertrouwde en bang was dat hij een keer de straat zou overvliegen als hij daar een hond zou zien. Prompt de volgende morgen kreeg ik een telefoontje van een zeer geschrokken echtgenoot. Pepper liep met hem langs het kanaal en plotseling zag hij aan de overkant van de weg die parallel loopt langs het kanaal een grote bouvier. Hij vloog zonder op of om te kijken en te luisteren de straat over. Met als gevolg dat hij letterlijk vloog want hij kwam tegen een auto aan. Hij piepte erg en mijn man riep hem gelijk naast zich. Gelukkig niets gebroken en kapot. Wel een schaafwond die nu anderhalve week later nog steeds kaal is. We hebben een zeer rustig en gehoorzaam hondje gehad wel twee dagen. En toen was hij gelukkig weer zichzelf. Verder begint hij ondeugender te worden. Hij heeft een roze plastic beker te pakken gekregen en helemaal vernield toen ik aan het werken was. Eerst heb ik een mooie foto van hem gemaakt en vervolgens heb ik het weggegooid. Straffen helpt dan toch niet meer. Verder is en blijft het een heel lief leuk beest. Hij mist mijn man ook wel. We waren aan het skypen en toen dachten we dat hij mijn man op de laptop kon zien. Dus wij roepen, waar is het baasje. Hij vloog naar de deur, sprong een meter de lucht in en was helemaal enthousiast. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe dat gaat als hij mijn man na 4,5 maand weer ziet voor het eerst.

Tja, en de auto. Pfff het moet niet gekker worden. Voor hij wegging had mijn man de auto mee naar Apeldoorn. Gaat onze horrorauto plotseling uit
zichzelf toeteren en ging de ruitenvloeistof spuiten en stopte pas toen
het op was.

en dat naast de volgende dingen:
deurvergrendeling die niet meer werkt,
parkeersensor doet het niet meer,
ABS zou niet meer werken,
het hele remsysteem werkt niet meer (volgens de lampjes),
de spiegels gaan soms wel en soms niet uit,
de airbag zou niet meer werken,
en de airbag van de passagiersstoel,
de snelheidsmeter,
de kilometerteller en dat is nog niet eens alles)


Toen hij mij opgepikt had op het werk en we net het eten op hadden ging
er ene idioot toeteren vlak voor ons huis. En plotseling gaan de lampen
aan en weer uit van onze auto. Bleek het onze auto te zijn.

Uiteindelijk maar de ANWB gebeld. Er stonden al 4 verschillende buren
buiten te kijken. Een week later gingen allemaal mensen naar mij seinen. Lampen stonden uit en er brandde geen lampje in de auto, maar de koplampen stonden wel op groot licht. En soms gingen ze aan en uit. Grrrr, hadden we deze pokke auto maar nooit gekocht :(

Vervolgens is de auto terug gegaan naar de dealer  want zo ben je echt een gevaar op de weg. Niet leuk!!!!!!. Afgelopen dinsdag om 17.00 uur kreeg ik een telefoontje dat ik hem weer op kon halen. Toen gelijk naar huis gereden om de meiden te
halen. Hij is nog steeds niet heel en alle lampjes branden nog vrolijk.

Vanmorgen naar het werk. Maar eerst bij het benzine station langs want
het lampje brandde. Net voor de afslag De Moer/'s Gravenmoer sloeg de
auto af. Tja, met nog zoveel lampjes die branden kan het vanalles zijn,
maar hopelijk de benzine. Na een half
uur bibberen onder de fleecedeken kwam de ANWB. Gelukkig had hij
benzine, konden we dat eerst gaan proberen. En ja hoor, hij deed het

weer. Advies van de wegenwacht: loos de auto zsm. Mijn reactie, daar
hebben we echt, echt geen geld voor op dit moment. Ben zo klaar met die
rotkar! Dit soort dingen maakt een uitzending wel zwaar hoor! En het
ging zo goed....

Gelukkig kan ik nog wel genieten van de meiden. Komt de oudste thuis van stadten. Heel
enthousiast vertelde ze dat ze zoooo'n leuk snoepwinkeltje hadden
ontdekt. Echt zo'n oma winkeltje! Helemaal geweldig!!!!! En, zei ze: 'En mocht ik ooit op het
slechte pad gaan, dan ga ik dat winkeltje als eerste overvallen!' :)

Verder zijn we nog steeds op speurtocht waardoor onze tweede nou toch zo'n buikpijn telkens heeft. Gelukkig zijn we weer een stapje verder. Het bleek bij de orthomoleculair deskundige dat ze een poreuze darmwand heeft. Volgende week gaan we een totaal bloedbeeld laten prikken zodat we erachter kunnen komen waardoor ze zich zo ellendig voelt en dan gaan we de eetgewoonten verder omgooien. Ze moet in elk geval een stuk minder suiker binnen krijgen. En bruine bonen zijn ook heeeeel fout hebben we ontdekt. Terwijl ze dat wel heel lekker vind. Zo sneu!

En onze jongste is aardig aan het papagaaien. Ik hoor ze ook steeds vaker over buikpijn en vandaag zei ze iets wat ik tegenwoordig ook met zekere regelmaat zeg: ik heb elke keer als ik de auto instap een knoop in mijn maag. Dus ik moest wel lachen om haar. Gelukkig heb ik zulke lieve mensen om me heen. Ik heb van vier verschillende mensen een auto te leen aangeboden gekregen. Voor kleine stukjes durf ik nog wel in onze eigen auto te rijden, maar voor grote stukken neem ik toch liever een betrouwbare auto. Dus volgende week bij het bloedprikken ga ik de auto lenen van een ex-militair die bij ons in de kerk zit. Lief van ze he!

Dit was het wel even weer. Er gebeurt hier genoeg he!