Vanmiddag til ik na het aankleden Shania van het aanrecht waar dit uitloopt op dikke tranen die over haar wangen rollen, een beetje geïrriteerd ( lees vorig blok.) vraag ik haar wat er aan de hand is, en dat ze niet zo moet piepen ik doe je toch niks zeg ik haar, maar die als ik haar in de mooie blauwe ogen kijk, zie ik dat ze echt pijn heeft, ( slik schaam ) ik bekijk haar arm en vraag haar hoera te roepen, der rechter arm gaat gewillig omhoog links gaat moeizaam en stijf.
Ik vraag haar broers of hun niks is opgevallen of ze gevallen is, of ze misschien wat ruig met haar zijn omgerold, maar ze zijn zich van geen kwaad bewust.
Sibbele belt toch de huisarts en onze eigen heeft dienst ( goddank) en we mogen over een uurtje komen.
Marieke is altijd bijzonder lief en vraagt Shania waar het haar zeer doet, ze meld ons ook dat ze aan Shania kan zien dat ze niet fit is, ze is duidelijk onderdrukt. ( mijn lieve arme schat )
Als een flits gaan mijn gedachten, ze is al tijden zo, ik dacht dat het kwam door de drukte, en het gevlieg van hot naar her, Shania reageert namelijk anders op dingen als voorheen, en huilt aanzienlijk meer, dat zijn wij van haar totaal niet gewend, ( excuus de baby ) is dan door de omgeving het antwoord. En ook ik nam dit mee als verklaring. Net als mijn eigen gemoedstoestand van nu, waar ook zij last van zou kunnen hebben.
Als de huisarts me vraagt of ik haar misschien ruw bij haar arm heb gepakt staat het huilen me nader.
Wie ik, ach heden ze vraagt het nu aan iemand die nog een vinger uithaalt naar haar kids, zelfs niet als haar pubers het bloed onder der nagels vandaan haalt, en ieders mening is, geef ze toch is een lel voor de kop ( ik kan het gewoon niet). Ik onderdruk me tranen omdat ik natuurlijk donders goed weet dat dit niet van toepassing is.
Shania doet als de arts het vraagt haar vestje uit, langzaam maar het lukt haar gedeeltelijk en zo lijkt er niks aan de hand, maar het einde krijg ze niet los, en ze wordt onderzocht op de onderzoektafel.
Waar we dikke bal onder haar oksel ontdekken.
Een ontstoken klier daar waar het lijkt, sibbele en ik kijken elkaar aan, sodeju, ze is een maand of vier geleden gebeten door een teek, waar we al voor bij de arts waren geweest omdat Shania toevallig die dag een dag heftige koorts kreeg naar leek uit het niks.
We bespreken dit met de arts, die niks kan terug vinden in de historie ( heel vreemd )
Ook de kattekrabziekte wordt onder de loep genomen ivm met onze kitten.
Eerste instantie met pijnstiller, arm rust moet de bal minder worden, bij meer last Maandag terug, en anders sowieso Woensdag en als het dan niet minder is, dan wordt er bloed geprikt op de ziekte van lyme en kattekrabziekte…..
1 kleine pleister op de wond de heupjes van Shira zijn goed.
reacties (0)