Hey meiden hier nog een blog voordat het zover is, de laatste nacht waarschijnlijk gaat worden, met de kleine in premie A woning, morgen wordt de huur waarschijnlijk opgezegd.
Ik zal morgen ochtend nog een blik werpen en rond negen uur zullen we onze kleine Shania bij haar Beppe brengen, zodat zij daar mooi met haar nichtje kan spelen, en beppe de telefoon goed in de gaten zal houden… in afwachting of ze morgen gaan inleiden of dat er andere plannen zijn.
Vandaag was zo vreemde dag, heb het hele huis aan kant, de ramen zijn gezeemd, de was is op streek, de bedden zijn verschoont, de afspraken zijn gemaakt met de oudste kinderen, en hun telefoon moet opgeladen zijn.
De stofzuiger is vandaag 7 x aangegaan, met name omdat de hond vreselijk ernstig verhaard en ik er gek van wordt, Shania vanmiddag het voer van de vogel over de kop gooide.
En dit allemaal in de woedes der schoonmaak.
Onze hond is een beetje vreemd, heeft blijkbaar last van een vorm van verlatingsangst hetzij claustrofobie, en heeft deze week de inpandige deur naar het huis er uit gevreten omdat ze in de garage was neergelegd, vervolgens springt ze door een raam naar binnen als we haar in de tuin laten.
En heeft een aantrekkingskracht voor alle dieren die gekooid zijn.
Konijnen, kippen en ook onze tamme grasparkiet, die we vandaag gezellig voor het raam hadden staan.
De mannen waren vandaag vroeg thuis, Sib heeft theorie lessen voor het behalen van een extra rijbewijs, en onze hond wordt geaaid en gekroeld door de huisgenoten, maar regelmatig hebben de mannen geen zin om de hond uit te laten, met het gevolg dat de hond zijn behoeft niet meer kan ophouden, gevolg stront in de gang……………………
Nu net dat ik het huis op streek had,, ( mopper der mopper, en vooral balen )
Dan zoonlief van 13 is deze week begonnen met zijn krantenwijk, mooi voor een extra zakcentje, want alles willen en er niks voor doen, staat niet in mijn eigen opvoedboek.
250 folderadressen x 10 dat is even vouwen, uiteraard helpen we hem daar mee, immers is hij nog maar 13, maar het brengen in zo mooie dag als vandaag moet hij zelf doen, maar toen de fietstassen gevuld waren, was dit een reden om te mopperen om de zware fiets, en ook het verdelen van de kranten in de bussen bracht enige verwarring, kind in tranen en vroeg om een andere baan,
Pech afronden dit, zo snel geven we niet op !!
Moeders moest even een blokje om, wordt even gek, van het gemopper van de 13 jarige, wordt niet goed van de haren van de hond, en vooral de stront in de gang.
Stop onze dochter in haar buggy en wil even lucht, al is het lopen een ramp, me schaamstreek voelt alsof er 10 vrachtwagens over zijn gereden.
Eenmaal weer terug gaat manlief naar zijn klasje, zoonlief de rest van zijn kranten rondbrengen, en de hond zit met haar claustrofobie in de tuin, zoekend naar een ingang naar binnen…..
Me buufje is met haar zoontje even langsgekomen en de kids willen in de tuin spelen, dat kan, voor de hond een mooie reden om gelijk naar binnen te rennen, en ik haar weer in de garage breng, vervolgens als we de koffie ophebben gaat buufje naar huis, en laat Shania de hond weer in huis, die zich stil voor de bank laat glijden onopgemerkt.
Inmiddels ga ik naar boven om de laatste was op te hangen, en de droge was op te vouwen, ik hoor vreemde geluiden van beneden en denk gelijk SHIT DE VOGEL, Roberto die inmiddels thuis is gekomen van de kranten boel, stuur ik naar beneden, en treft de hond met de vogelkooi nog net niet op der hoofd aan, grasparkiet in de stress, hond onder de vogelzaad en de rest van de woonkamer ook.
Dat werd dus de 7e x vandaag dat ik de stofzuiger pak……
Ik sta echt zo te stuiteren van de ellende die om me heen gebeurd, dat ik bij mezelf denk, jeetje de baby zegt PER DIRECT de huur op, of blijft levenslang verstopt, van dat gemopper, gestuiter en getier van mij.
Met een mega harde buik, met veel pijn plof ik op de bank, en zie het allemaal even niet meer zitten.
En dan de wetenschap dat deze kleine buikbewoner morgen wel is het levenslicht zou kunnen zien, ik bedenk dan gelijk jeetje in deze gaos…………………
Een raar idee om nu te weten dat je morgen je baby in je armen kan hebben.
Het is vreemd te weten dat je baby dan komt, en het maakt me zelfs nerveus, omdat het simpelweg anders is, als de bevalling spontaan op gang komt, dan rol je erin en heb je geen andere keus dan jezelf over te geven aan de dingen die zullen komen.
Nu bij een inleiding weet je als je die deur doorgaat dan gaat het gebeuren, en eenmaal op gang is er geen weg meer terug.
Morgen om 11:45 worden we verwacht in het UMCG, en we hebben werkelijk waar geen idee wat ons te wachten staat, of ze gaan inleiden, of misschien Woensdag pas.
Ik zal zo gaan douchen in de hoop de slaap te pakken voor zover mogelijk, morgen staan we met zijn alle op, en zal de dag erna nooit meer zo zijn als de dag van morgen.
Een apart idee, en daarmee sluit ik de blogs van de zwangerschap af.
Meiden bedankt voor al jullie lieve, wijze, zorgzame berichten omtrent de zwangerschap.
Morgen of overmorgen krijgt onze kleine buikbewoner een nieuw onderkomen, en zal de premie A woning worden verlaten.
Vandaag zijn we nog zwanger, en morgen waarschijnlijk mamma…….
Jullie horen zo spoedig mogelijk van ons………..
Liefs Alice
reacties (0)