NIET INLEIDBAAR

Vanmorgen om half zes wakker, toch beetje knoop in me buik, van het idee dat vandaag ons wondertje geboren kan worden.

We brengen Shania naar haar Beppe, waar ze vandaag en zo nodig zal blijven slapen.

Tegen 10 uur rijden we richting Groningen, en al pratend zijn we er eigenlijk zo.

Onderwijl ontvang ik allemaal lieve sms, met lieve wensen.

We zijn mooi op tijd en komen om kwart over 11 aan, en zitten om half 12 in de wachtkamer.

Het spreekuur loopt wat uit, en we worden een half uur later dan gepland geholpen, in de wachtkamer wordt ik verrast door weeën en zeg Sibbele, de bevalling lijkt te starten.

Bij binnen komst treffen we een onbekende arts….. Uiteraard !!! Dus ben gelijk wat sceptisch weer uitleggen en opnieuw vertellen.. Maar deze had haar voorbereidt, en was op de hoogte van de planning, en was ook eens met de reden voor inleiding.

Me bloeddruk is prima, en dan voelt ze de baby, die ligt keurig in de juiste houding voor zover dit is te voelen, en dan komt daar het moment, toucheren !!! 1 cm ontsluiting, maar de baarmoedermond is niet volledig verstreken, er zit als het ware nog een tuut op.

Daar veranderen acuut de planningen die voor vandaag op de agenda stonden.

Volgens de artsen ben ik niet inleidbaar op deze manier, ze leiden enkel in bij noodsituatie.

Als ze me nu zouden inleiden dan kan dit uitpakken tot een hele langdurige bevalling, de soort horror bevalling, uiteraard zit ik daar niet op te wachten.

Ze laten me nog een uurtje of twee rondwandelen en ik ga dan even aan de ctg, daar worden mooie regelmatige weeën op gezien. De baby maakt het goed, heeft een mooi gelijkmatig opgebouwde hartslag,

Aan sommige weeën zit een scherp kantje,maar dat is al de hele week zo, en blijkbaar doen deze niet zoveel.

De arts komt langs en toucheert me nogmaals in de hoop dat de weeën die geregistreerd zijn ook zorgen voor ontsluiting, helaas is de uitslag negatief, de tuut zit en blijft om de baarmoedermond.

De arts leg uit : Soms zien we dit bij vrouwen die meer kinderen hebben gebaard, de baarmoeder is dan in het verleden uitgerekt en hierdoor zijn heftigere weeën nodig om de voorbereiding af te ronden.

Even schrik ik hiervan, want er zitten in de afgelopen weken toch enkele weeën bij die niet zo lief voor me waren. En bedenk dat dit nog wel eens een gek staartje kan krijgen.

Ze verteld me ook dat het soms zo is dat je 3*4*5 hele heftige krampen, of weeën krijg die als het waren de drempel over moeten, en daardoor de bevalling ineens kan toeslaan.

Ik mag ook blijven in het UMCG maar daar voel ik niet zoveel voor, om daar te wachten totdat we los kunnen, graag ben ik wel bij mijn eigen gezinnetje.

Daarmee besluiten we een afspraak voor volgende week, en zegt ze ik hoop je deze week te zien, dat het spontaan op gang komt.

En mocht het heel mal gaan, zei ze neem geen risco ga naar Sneek of Leeuwarden, en als het geen redden aan is de vk of huisartsen post in de buurt, en dan dienen we later de nodige medicatie toe om de hartkleppen van mij te beschermen.

Ze geeft aan dat is beter dan bevallen op de A7, en dat ben ik roerend met haar eens.

Ze zegt nogmaals dat ze het sneu vind om me nu niet te kunnen inleiden, maar reageer als antwoord dat ik ook niet op een horror bevalling zit te wachten.