Pretecho !!

Zaterdag morgen, met een auto vol familie op weg naar oosterwolde, vind het spannend, op bezoek gaan bij de kleine blijft een wonderelijke gebeurtenis, immers hadden we dit jaren geleden niet zo heel erg uitgebreid.

Straks weten we ook of we Shania haar dora spullen moeten ruilen voor bob de bouwer, me gevoel is heel wisselend over het feit wat me wenselijker is, (voorop staat natuurlijk de gezondheid van de kleine) maar bij Shania hoopte ik zo op een meisje na het verkrijgen van 3 prachtige jongens, en ja mijn wens werd gehoord, een prachtige dochter inmiddels van 2 jaren al weer.

praktisch gezien zou een meisje nu makkelijker zijn omdat we alles al hebben wat voor een meiske wenselijk is, totaan de knal roze kinderwagen toe.

De jongens hebben een voorkeur ditmaal voor een broertje aangegeven, voor Sibbele zou ik dit ook wel leuk vinden immers zou voor hem een koningswens in vervulling gaan, en ook voor beppe en heit zou dit de eerste kleinzoon worden na twee kleindochters.

Tja en waar ligt bij mij de wens, een meisje?, ik geniet iedere minuut van de dag van dit kleine tengere bijzondere meisje, waar ik lekker met der bos krullen mooi creatie´s van kan maken, geniet als ze met haar poppen zo klein mini moedertje wordt, de poppen worden toegedekt en een tut (kus) krijgen, netzoals wij dus altijd met haar doen.

of een jongen? waar ik immers ook van genoten heb, zoals ze als kleine mannetjes de wereld gingen ontdekken met stoere spijkerbroeken en spencers aan. de aanhankelijkheid van jongens die dan ook wel heel vertederend is bij de tegenhang van hun stoere gedrag. en nu ze al hele jongen mannen worden waar stoer en soft elkaars vijand is, is het mooi te zien hoe ze altijd maar weer zich bekommeren om hun mammie en hun kleine zusje.

na de vraag is dit 1e of 2 zwangerschap is moet ik altijd even lachen euh nee dit wondertje is de vijfde van de rij,

de echo begint, beppe, heit, zus & schoonzus staan te trappelen van ongeduld, en bij mij slaat me hart even over, zoals ik dat altijd even heb, want pret of niet, je weet nooit wat je ziet of aantreft, oftewel wat de echoscopiste dan ziet, ze meld al snel dat het de kleine heel goed gaat, en ze moet haar best doen om mee te echoeen in de activiteiten van onze kleine reus, die in alle hevigheid geen seconden stil ligt. ze heeft aan het begin de zwangerschapsduur ingesteld zodat ze ook de meting kan doen, 19/2 weken. bij de meting komt ze uit op een heel rank klein baby´tje, met een omvang buik, hoofd, van 18/4 de lengte komt boven de zwangerschapsweken heen de lengte van deze kleine druktemaker is al meer dan 21cm, en draagt een gewicht van 245gr. dus conclusie een lange tengere baby net als grote zus Shania.

ivm met mijn hartafwijking aortastenose kijkt ze nog eens extra naar de babyhartkamers ze treft er vier aan die keurig sluiten, de boog kan nog afwijken maar dat is heel moeilijk om te zien, en moet in de loop van de zwangerschap nog ontwikkelen, voor zover zag het er prachtig uit, de 20e van deze maand krijg ik in het umcg een heel uitgebreidt onderzoek naar het ontwikkelen van het hart bij de kleine.

En nu ik weet wat het wordt weet ik niet eens of ik dit nou echt wenste en ben ik eigenlijk alleen nog maar nieuwsgierig geworden of deze kleine net zulke krullen en blauwe ogen krijgt als Shania of Joey

of krijgt dit kleine druktemakertje de bruine ogen zoals grote broer Roberto en Ricardo.

vooralsnog ben ik alleen maar blij, als ik al mijn zwangerschappen en vooral de bijhorende kwaaltjes moet omzetten naar een voorspelling van het geslacht, dan weet ik het antwoord niet, vijf zwangerschappen die een totaal ander verloop, ziektebeeld, en manier van dragen heeft laten zien.

wel heb ik wederom de placenta bovenop liggen, en de echoscopiste zei me hierop wees jij maar blij hierom, want deze kleine schopt je echt bond en blauw met alle hevigheid, nu wordt dit geremd doordat de placenta bovenligt, maar ze waarschuwde me wel, straks ga jij mogelijk wel de hevigheid van voelen......

tot snel lief klein tenger mensje.