Aap en Ogol
Jawel, het is zover, Jort gaat éindelijk praten!!
Een paar weken nadat hij naar de peuters was verhuisd uitte één van de leidsters al voorzichtig haar zorgen: meestal gaat het heel snel als een kind eenmaal tussen de peuters loopt, maar Jort hield er nog altijd gewoon zijn eigen Koeterwaals op na, maar nu gaat het ineens heel hard.
Zo lijkt het er al een tijdje steeds meer op dat hij gericht papa en mama tegen ons zegt (maar maakt nog regelmatig foutjes), en de laatste 1-2 weken zitten er echt verstáánbaar Nederlandse woorden bij.
Je begrijpt, wij zijn door het dolle heen!
Zo heeft hij dus een Aap. Aap lijkt op een baby, want aap mag in de schommelstoel van Alexander en wordt ook vaak in de maxi cosi gezet, en aap wordt ook net zo vastgehouden als broer Alex.
Alles wat vliegt in de lucht is een vogel; Ogol! Ogol! roept hij dan, met groot enthousiasme.
Een vis is een sisje, en dan zijn er nog wel wat brabbelwoorden die op dierennamen beginnen te lijken maar dat nog niet zijn. Auto's, vrachtauto's en boten zijn ook ineens bijzonder interessant, maar heten nog altijd Oeh!! Oeh!!
Het gekke is (of eigenlijk is het normaal, las ik laatst) dat hij al wel heel lang begrijpt wat wij zeggen. Simpele opdrachten als puzzelstukjes pakken en neerleggen (met name van dierenpuzzels) gaan foutloos. Vragen of hij iets uit de keuken wil pakken gaat ook heel goed, en zo kan ik nog wel meer voorbeelden noemen waaruit, voor mij althans, bleek dat het echt wel ging komen, alleen was het onbekend wanneer.
Nou, een maand voor hij twee wordt dus!
Heeft hij eindelijk ook eens iets van z'n mama! De looks en het ruimtelijk inzicht heeft hij namelijk naar alle waarschijnlijkheid van papa; ik schijn ook pas ruim na m'n tweede te zijn gaan praten. Om vervolgens nooit meer op te houden, dus dat belooft wat...
reacties (0)