Vandaag uitgerekend
Volgens de eerste termijnecho was vandaag de officiële datum - volgens mijn menstruatie was die afgelopen zondag al.
Maar vanaf vandaag had ik er dus op gerekend dat hij komen zou.
Vandaag precies drie weken geleden besloot Alexander te komen.
Ik was totaal in shock, helemaal niet voorbereid (hoewel er achteraf genoeg aanwijzingen waren) en ook echt nog niet klaar met de zwangerschap, en tóch kwam hij.
Vandaag, drie weken later, is hij er gewoon al drie weken en is het nu al alsof het nooit anders is geweest.
Wat een kadootje dat hij drie weken geleden al kwam! De bevalling was vlot, mijn herstel ook en zelfs het leven met twee kleine jongens, zónder hulp, gaat me helemaal niet slecht af.
Ik kan nu oprecht zeggen dat ik blij ben dat het zo is gegaan, hier teken ik voor!
Met 37 weken ben je blijkbaar af genoeg om geboren te mogen worden, dus welkom!
Het voelt echt als een kadootje, zoals ik al zei; gewoon 3 weken extra om met de kleine te knuffelen!
Je ziet hem alleen per dag veranderen, volgens mij krijgt hij weer slagroom te drinken. En dat terwijl ik zo graag wil dat deze nog even klein blijft; Jort is ook zo snel zo vreselijk groot geworden - alle cliché's zijn ineens weer waar.
Het is zelfs zo erg dat ik nu al denk dat hij nooit gepast zou hebben als hij daadwerkelijk nog 3 weken langer was blijven zitten. Kon hij eerst nog precies in de lengte op mijn onderarm, heb nu al het idee dat dat niet meer past. Zucht...
Kleine Alex doet het dus echt ontzettend goed; hij is, net zoals Jort, echt een superbaby. We noemen hem ook al wel eens Jort 2.0 :D want niet alleen qua gedrag, uiterlijk lijkt hij ook énorm op zijn broer.
Hij drinkt goed, huilt praktisch niet - op dat kreetje na als hij even een krampje heeft - en slaapt lekker veel. Ook 's nachts. Nee niet doorslapen natuurlijk, hij laat elke 2 uur van zich horen door op zijn handjes te gaan sabbelen en dat is voor mij voldoende om er wakker van te worden en hem aan te leggen. Om vervolgens gewoon weer in slaap te vallen. Heerlijk toch!
Overdag wil hij nog wel eens clusteren, maar zelfs dat is niet erg. Het is weer zó heerlijk om borstvoeding te mogen geven, ik geniet er echt enorm van, elk moment weer. Duurt het eens langer dan twee uur ben ik zelfs in staat om hem wakker te maken; niet omdat ik overloop maar eerder omdat ik weer zin heb in ons momentje.
Als hij slaapt laat hij zich goed opzij leggen, slaapt prima in de box of in de co-sleeper (als ik wakker genoeg ben om hem opzij te schuiven tenminste; 9 van de 10 keer val ik gewoon met mijn arm om hem heen verder in slaap) en als hij wakker is vindt hij het ook prima in de box, ligt tevreden om zich heen te kijken.
Ik had het bij Jort al eens gezegd, en doe het nu bij Alex weer: zo wil ik er nog wel 10! 't Is dat ik niet piep genoeg meer ben om er 10 te krijgen en een auto om er 10 te vervoeren wordt meteen een bus, dus toch maar niet, maar blijkbaar zijn wij erg goed in makkelijke baby's maken. Heb in ieder geval al bij manlief voorzichtig laten vallen dat dit dus wat mij betreft ook niet de laatste is... ;)
Jort is ook echt een superbroer. Natuurlijk heeft hij baldadige momenten; ik weet nog niet zo goed of het jaloezie of frustratie over andere dingen is, hij doet het bij ons namelijk ook: zomaar slaan of even ergens z'n tanden in zetten - maar dat is gelukkig zeldzaam. Heel veel vaker gaat hij gewoon naar Alexander toe om hem even over z'n bolletje te aaien, naar zijn oogjes te wijzen of het handje te pakken, en nog vaker gewoon even een kusje op het hoofdje geven.
Maandag, op onze dag met z'n drieën, hielp hij zelfs met luier en doekjes aangeven bij het verschonen, zó lief!
Hij laat zich ook makkelijk afleiden als ik ga voeden, dus zelfs dat is geen probleem. In z'n stoel met een snack en wat te drinken, of gewoon naast me met een boek...
Oké, niet liegen. Jort heeft heeeeeel duur speelgoed: een iPad, haha! Met het spelletje van de eeuw: Tozzle. Ken je dat? Echt geniaal, daar is hij zo een half uur mee zoet en nu na ruim een week is hij het nog steeds niet zat, vindt er iedere keer opnieuw een spelletje op. Dus als ik door de snacks en andere afleiding heen ben, biedt dat apparaat prachtig afleiding als ik een momentje met Alexander nodig heb.
Zelfs slapen gaat steeds beter. Jawel, onze Jort kan een hele nacht in zijn eigen bed tegenwoordig!
Sinds de oorontsteking onder controle is gaat hij meestal zonder morren naar bed, laat zich tussen 3-4u kort horen, krijgt dan wat te drinken en slaapt verder.
U begrijpt, ik ben zielsgelukkig met mijn gezin!
beetje jammer dat BB de foto gedraaid heeft... (krijg het niet voor elkaar hem terug te draaien);
wilde 'm jullie niet onthouden!
Voor de vergelijking: dit is Jort. Zoek de verschillen!
reacties (0)