Bijdehante mannen

Heb jij er ook zoéén, zo'n man die steeds klaagt "Wat heb je nu weer gekocht?" of "Waar is dat in hemelsnaam voor nodig?" maar zelf nog nooit ook maar 1 item zelf heeft gekocht voor de kleine (afgezien van de inrichting van de babykamer, die jullie uiteraard samen hebben uitgezocht)?

Ik in ieder geval wel. Begrijp me niet verkeerd, hij houdt overduidelijk zielsveel van zijn zoon, maar hij heeft geen flauw idee van wat hij nodig kan hebben (en dan heb ik het met name over kleding) en wat handig is.
Zo kocht ik een paar maanden geleden een Sack 'n Seat - om meteen maar even reclame te maken. Manlief vond dat weer zo'n overduidelijke big-spend-aktie van mij, echt belachelijk. Maar twee vakanties verder is hij er toch van overtuigd dat dat ding onmisbaar was, want waar je hier in elk restaurant wel een kinderstoel hebt staan, is dat in het buitenland helemaal niet zo vanzelfsprekend. Dus als je dan niet steeds met je kind op schoot wilt eten of je kind zo te eten wilt geven, is dat ding toch wel reuze handig!

En zo bedacht mijn allerliefste man, voordat we naar Cuba gingen, dat het wel eens heel, heel erg handig zou kunnen zijn om een omkleedkussen mee te nemen.
Ja, je leest het goed, het omkleedkussen ging in de koffer!
Ik lachte, hard, en zijn keiharde repliek was: "Wacht maar, er komt een moment op vakantie dat dit toch wel heel handig blijkt te zijn, en dan ga je sorry zeggen dat je nu zo hard lachte!".

U raadt het al, dat moment kwam niet. Dat kussen heeft de hele vakantie in mijn koffer gezeten, lekker ruimte ingenomen. Nu pakken wij gelukkig licht, voor zover dat mogelijk is met een kind, dus het ging prima, maar ik heb er gedurende de vakantie nog een aantal keer hartelijk om gelachen.
Morrend heeft hij toegegeven dat het inderdaad niet zo nodig was... maaaaaaarrr hij herinnerde zich nog een keer in Portugal, onderweg, in een publiek toilet, dat het toch wel heel vies was om Jort daarin om te kleden, daarom!
Ach, in Cuba waren we ondertussen heel handig geworden in op de meest onmogelijke plekken verschonen. Als je met z'n tweeën bent gaat dat best namelijk, dan kan er 1 voor zorgen dat het kind zich niet omdraait terwijl de ander de billen afveegt. Gaat prima.

En dan ben ik nu benieuwd wanneer hij wéér commentaar gaat leveren als ik weer eens iets handigs heb bedacht, toch een nieuwe broek koop voor de kleine jongen of gewoon iets aanschaf voor het kleine broertje.
Kom maar op, ik lust je rauw!

662 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Niel

    *Niel buldert van het lachen* Mannen.....soms........ ;-), maar ze blijven toch leuk.

  • linnepin78

    Hahaha, leuk om te lezen! Hier gelukkig niet herkenbaar, Thijs heeft de afgelopen anderhalf jaar al vaak leuke kleren, een knuffel of boekjes voor Sef meegenomen. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat er mannen zijn die deze dingen niet doen.

  • Annahs

    Whahahahhaahah jep heeeeeel herkenbaar!!!
    Hier koopt hij wel is spullen als speelgoed voor m maar verder!!
    WEl weet ik zeker dat hij het heel goed red zonder mij!! Dan kan hij het ineens wel!!
    Dit heb ik meerdere keren ervaren toen ik weg was voor mijn werk.

  • PtjeP

    :-) hi hi , niet herkenbaar maar leuk te lezen.

  • Myfirst

    Haha, ja heel herkenbaar. Mijn man vindt het ook vaak onzin als ik iets (in zijn ogen duur) aanschaf. En dan achteraf blijkt toch dat hij het wel handig vindt en dat de prijs nou ook wel meeviel. En zelf schaft hij vaak veel onzin en onnutige dingen aan. En dan blijkt ook dat ik daarin ook gelijk had, haha. Ach ja, mannen hè.

  • Sammy3

    Oh ja, zo een heb ik ook. Vooral kleding, hij is er helemaal niet van overtuigd dat onze ongeboren zoon al die kleding nodig heeft. Ondanks dat ik niet eens heel veel heb! Alles bij elkaar misschien 7 setjes en een stuk of 5 rompertjes... Daar moet echt nog wel wat bij! Maar laatst was de druppel, want het volgende gesprek speelde zich af, in het weekend voor de kerstvakantie (we zouden naar de babydump in de week die zou komen). Ik vertelde wat we nog moesten halen aan grote dingen, zodat we alle grote dingen in huis hadden, waaronder een maxicose, wat de duurste aankoop van het lijstje was.
    Manlief: Schat, hebben we wel echt een maxicosi nodig?
    Ik: Ja lief, jij vond het belangrijk dat ik in het ziekenhuis beviel, zo'n kind moet ook weer mee naar huis.
    Manlief: kun je m niet op schoot nemen?
    Ik: Nee, wat nou als er iets gebeurd? En je zult zien, dat gebeurd op zo'n moment? En als we in de auto naar jouw ouders gaan bijvoorbeeld?
    Manlief: Oh ja, dat is ook wel zo... maar kan ie niet in de kinderwagen?
    Ik: Nee schat, dat kan niet, die kun je niet vast zetten in de auto.
    Manlief: Dat is ook wel weer zo..... maar kunnen we dan niet zo'n bakje halen?
    Ik: Wat voor bakje schat?
    Manlief: Nou, zo'n bakje.... Daar zie ik wel eens mensen mee... Zo'n bakje met een handvat... Daar stop je die baby dan toch in en dan kun je m meenemen?
    Ik: Euhhh schat? Zo'n bakje he.... hoe denk je dat dat heet?
    Manlief: Nou weet ik veel, ik heb er geen verstand van, gewoon zo'n draagbakje met een handvat...
    Ik: schat.....
    Manlief: Ja?
    Ik: Zo'n bakje he, met zo'n handvat.... weet je hoe ze die noemen?
    Manlief: Nou?
    Ik: EEN MAXICOSI!

    Haha, een discussie van een kwartier! echt waar, en de uiteindelijke conclusie was dat we het over hetzelfde hadden! En ik lag serieus onder het bed van het lachen.... Sjonge jonge, mannen! Maar hij heeft gister wel een plafonierre gehaald voor de babykamer, een hele leuke met hondenpootjes! Dus het kan wel!

  • libelle

    Mijn man denkt ook dat ik te veel koop en vooral veel kleding. Hij heeft het niet eens door dat de kinderen blijven groeien en de gekochte kleertjes niet meer passen. Het zijn maar mannen:tongue

  • BolletjeB

    ha ha ha, hoe herkenbaar!!! xBol