Tranen met tuiten op Schiphol
Zestien dagen fulltime met mijn kind gehad. De enige minuten dat ik hem niet in het zicht had, waren als ik op het toilet was of aan het douchen.
Kinderbedjes kennen ze niet in Cuba, dus oh oh wat een feest voor Jort, hij mocht ook weer elke nacht, jawel, tussen papa en mama slapen (of als de bedden te klein waren en we hadden er twee meestal alleen naast mij).
Gelukkig is nummer 2 onderweg, want die hadden we daar niet kunnen maken, haha!
Afijn, tegen het einde van de vakantie bedachten we ons dat het KDV gesloten is tussen kerst en oud&nieuw. Oh shit... Wij moesten vandaag toch ook echt weer aan het werk. Ik krijg echt geen vrij meer aangezien ik mijn vrije dagen ruim heb opgebruikt door al dat ziekteverzuim van zowel kleine vent als ikzelf (eerste twee dagen zijn voor eigen kosten bij mijn baas) dus ik was al op vakantie gegaan tijdens ouderschapsverlof. Mijn baas is ook niet gek.
En manlief is eigen baas die eigenlijk al de grootste moeite moet doen om op vakantie te kunnen, die moest ook echt weer aan de slag. En nu?
Tja, oma maar inschakelen? Met pijn en moeite een plek met internet gevonden - dat is zoeken naar een speld in een hooiberg in Cuba, echt niet te doen. Ik zal in een andere blog meer vertellen over dat land, is nu even niet aan de orde.
Maar oma reageerde verrukt, ze wilde graag oppassen! Sterker nog, ze zou wel naar Schiphol komen en Jort meteen meenemen. Donderdagavond komt ze weer terug en blijft dan om met ons en wat vrienden oud en nieuw te vieren.
Slik!!
Heb het een paar dagen laten bezinken, en toch maar besloten het wel te doen.
Het was hartstikke leuk om oma te zien op Schiphol, lekker bijgekletst en Jort vond het ook gezellig. Maar toen het moment daar was dat hij bij haar in de autostoel zat, en toen, tot overmaat van ramp, ook nog wegreed, bleef ik achter met een lege buggy en een paar koffers. En een man die hardop stond te lachen dat ik hele waterige ogen had... Hij zei later dat dat kwam door de ontroering over mijn emoties, dat hij het wel mooi vond.
Nou boehoe, stond ik dan!
Stiekem is het uiteindelijk wel heel makkelijk. Gisteravond op ons gemak thuisgekomen, post doorgenomen, koffers uitgepakt en lekker gehangen. Veel te lang opgebleven door een fijne jetlag, dus toen vanmorgen de wekker ging was ik blij dat ik niet ook nog een klein jongetje uit zijn jetlagslaap moest wekken.
En ook vandaag thuiskomen uit werk en gewoon doodmoe onderuit gaan zitten op de bank... eigenlijk best relaxed!
En oma? Die vindt het heerlijk. Heeft al 2x gebeld hoe ze geniet van dat lieve knulletje, hoe makkelijk hij is en dat het niet eens erg is dat hij zoveel later naar bed gaat (best gezellig namelijk) en in de ochtend wel heel erg uitsliep. Tot 13u vanmiddag...
Ben benieuwd hoe hij uit zijn jetlag gaat komen.
Ik ben net weer heerlijk rozig onder onze warme douche uitgestapt (want warme douches kennen ze niet in Cuba) om eerder dan gisteravond naar bed te gaan - morgen is mijn jetlag vast voorbij!
reacties (0)