Naar gyn en anaesthesist

Gisteren fijne afspraken gemaakt met de gyn en de anaesthesist (het is en blijft een moeilijk woord en waarschijnlijk een nog moeilijker vak ;-). Natuurlijk was ik weer verbaal vrijpostig en maakte ik wat idiote opmerkingen. Tip: steek de buik nog meer naar voren en men is bereid genadevol eea door de vingers te zien.

De gyn schreef in mijn dossier dat ik wegens ee neerste  traumatische bevalling bepaalde medicatie beter niet kon gaan krijgen. Daar staat dan met inkt geschreven wat er vier jaar geleden gebeurde. Wat mooi dat trauma's kunnen helen en dat je ze 'vergeet', 'verdringt' of er echt grotendeels van bekomen bent.

Ik ben blij dat er nu al op voorhand goed geluisterd word naar mij en wordt geevalueerd wat er in het andere ziekenhuis zo falikant misging.Meteen mocht ik door naar de anesthesist(ehm...?) en die legde een soort dubbele ruggenprik techniek uit. Dat er in een holte van hersenvocht medicatie kan worden gedruppeld en dan ook via de reguliere ruggenprik. Ik leg dit nogal uit in kleutertaal, vergeef me grote mensen, maar zo onthoud ik de grote lijnen. Hij bekeek mijn rug en of er wel wervels zijn waar een ruggenprik tussen gezet kan worden en hij legde uit dat hij eventueel (als prikken weer mislukt) hij mbv een echo de beste lokatie zal zoeken voor de ruggenprik.

Nog even wennen aan het idee dat ik natuurlijk mag proberen te gaan bevallen. Vaginaal, noemde hij dat, maar dat klinkt zo...confronterend. Die dingen zijn zo kwetsbaar en prive..Scheur k dan niet uit?, past dat hoofd er echt door?, ligt mijn baarmoeder niet teveel rechts?, hoe zit het met de placenta die zo naar voren lag?, hoe groot is dit Beebje eigenlijk..aaaah geef mij alvast maar wat extra zuurstof ;-)

Ja ik ben een voorbeeldige zwangere. Die schijnen in de laatste weken vaak wakker te liggen en zich van alles in hun hoofd te halen. Dan komt het allemaal wat dichterbij en maakt de grote opgewekte mond plaats (een piepklein plekje maar...) voor wat twijfels en angsten en een veel te grote fantasie.

De ergste gedachte tot nu toe... is dat het hoofd van Beebje er uit komt maar dat de rest blijft hangen. En dat ik dan in paniek raak als een wilde Giraf (nee ik word niet afgemaakt!!) en rond ga rennen met het bungelend hoofdje tussen mijn net op tijd geschoren benen. En dat ze me dan met een lasso moeten vangen. Helaas wilde Facebook de foto's die daarvan door jan en alleman zijn gemaakt dan nooit meer van het web verwijderen. Zucht.

Dus, ik ben het eerste trauma heus voorbij. Ik ga in geloof en vertrouwen op naar de' bevallende bevalling' en probeer een open mind te houden.Mijn fantasie snoer ik de komende weken de mond en stiekem hoop ik dat er een last-minute  doula of engel opduikt tijdens de bevalling. En mocht ik toch nog wakker liggen, dan ga ik gewoon bidden voor iedereen die ik ken. Elk nadeel heb zn voordeel.

En dan lees ik het geweldige nieuws dat mijn bb-makker DEEZ een leuke jongen wist te baren en dan smelt ik en ben ik (bijna) plaatsvervangend trots. YES WE CAN!!!!

Een stabiele nuchtere groet dan maar, in de hoop dat die mijn geraaskaal compenseert. Lfs