Uitgedaald

De verloskundige kwam zondag langs. Met nadruk op 'kundige'. Erg lief enthousiast mens. Ze deed de check-up (bloeddruk, hartje Beeb,beetje buik voelen) en legde een aantal dingen zo duidelijk uit dat ik het niet meer in mijn hoofd haal te twijfelen. Ik was echt bang dat ik pre-eclampsie aan het ontwikkelen was. Dat is niet zo. De naam voor deze toestand is waarschijnlijk simpelweg 'griep'. Lekker burgerlijk.

 Maar Beeb was niet ingedaald. Terwijl ik het zeker wist van welt. De kundige zou dat het kan dat Beeb is ingedaald en nog ruimte heeft gehad om 'terug te gaan'. Heb ik weer ;-) Nu voelt het of er een paar kg wegend schepseltje als een soort kurk mijn 'fles' open en dicht kurkt. Zolang Beeb de boel maar niet vacuum zuigt...Hahaha, het is echt niet saai hoor, zwanger zijn.

Dit zijn dan inderdaad de laatste loodjes:vreemd genoeg had ik er niet op gerekend. Toch nog puur en naief.

Nu eerst het gevecht aan met de griep en dan even creatief nadenken over hoe ik ga puffen en hijgen en of ik wel of niet zal gillen.

Een lieve brul, Faith

Ps: en morgen naar de gynaecoloog. moet vanmiddag naar ballet met onze dansende kleuter...maar als er 1 plek is waar ik zo niet heen wil...een zaal vol miniatuur ballerina's en spiegels waarin ik het niet kan laten steeds te kijken wat die Orca daar zit te doen. En dan realiseer ik me..dat ik het ben ;-)