Ha dames,
Zoals de titel al zegt, stond er voor vandaag weer een bezoekje aan het CB op de agenda. We moesten al om 9.10 bij het bureau zijn, dus we moesten haasten. Mevrouw had namelijk besloten uit te slapen en met was gepor en gekietel kon ik haar om 8.00 uur eindelijk uit haar coma krijgen. Wat een heerlijk wijffie toch......jammer dat aan dat uitslapen weer een nachtelijk huil-avontuur vooraf is gegaan. Ach best fijn om af en toe te merken dat je tussen 1.00 uur en 2.30 uur ook papa en mama bent (not!). Maar oke, wij dus haasten met z'n 3en (ja manlief hoefde pas om 11.00 uur te gaan werken, dus hij kon ook mee). Met een half boterhammetje minder in de maag dan gewoonlijk, kwamen we stipt op tijd aan. We konden ook gelijk meten en wegen. Wauw wat was ons dametje al weer gegroeid!! Ze is nu 85cm en weeg 10.8kg. Wat een geweldige maten: lang en dun. Zoals we dat op z'n Veluws zeggen: krek d'r voar (precies haar vader).
Direct na het wegen konden we door naar de CB-verpleegkundige. Het leek wel of ze wist dat ze weer gekeurd ging worden, want ze kwam al lachend en babbelend binnen. Ze keek de vp met een glimlach aan en ging direct met de bal spelen. Kortom
Qua ontwikkeling loopt ze prima in schema: ze kan al vele woordjes (ook pas sinds 2 wkn ofzo) en ze zingt 'schaapje, schaapje heb je witte wol....'. Zij maakt dit er van: 'apie, apie he'ie ol'. Toen we dit dus meldde aan de vp zette ze het liedje spontaan in en maakte er zelfs een dansje bij. Hahahaha wat een drol is het toch. Daarna hebben we alle eet-, drink- en slaapgewoonten doorgenomen. Ze drinkt nog lekker veel melk en regelmatig sap. Verder eet ze helemaal met de pot mee en krijgt ze alleen nog olvaritjes als het ons qua tijd beter uit komt. Ze lust echt alles. Nou ik kan je vertellen dat dat heerlijk is. We zijn er erg blij mee, want wij lusten ook alles. Ook het slapen gaat prima, op een enkel nachtje spoken na.
We werden uiteindelijk dus weggestuurd met een dikke pluim! Manlief en ik waren/zijn dus erg trots op ons meisje. Als dit een voorproefje is voor eventuele volgende kindjes, dan kunnen we niet wachten tot het januari is en we nog zo'n heerlijk babietje mogen verwelkomen.
Sorry dat het weer zo'n overdreven blije blog is, maar tis gewoon weer een goeie dag in huize Van Dijk. Over negatieve dingen schrijven (dat ik alweer een vaginale schimmelinfectie heb, ik best behoorlijk last heb van bandenpijn en me dat enorm beperkt in mijn kunnen en dat ik in april m'n baan kwijtraak door een bedrijfverhuizing) is toch niet leuk, dus dat doen we dan gewoon maar niet.
Dat was het dan weer meiden. Tot de volgende keer!
Liefs van Enitam, Manlief, Lilian en het nieuwe langpootmugje
reacties (0)