Ha dames,
Afgelopen zondag was het feest in huize 'Enitam'. Dochterlief Lilian vierde dat ze al een jaar op deze wereld is en wij vierden dat met haar mee!
Als eerste gingen manlief en ik aan de slag met de taarten. Wij hadden ons als rechtschapen ouders voorgenomen zelf aan de noeste arbeid te gaan en een kwart- en een appeltaart te bakken. In feite kwam het er op neer dat ik appels heb gesneden, de kwarktaart heb versierd en verder een boekje heb gelezen. Ja dames, ik voel me niet zo thuis in de keuken in tegenstelling tot manlief. Tot mijn schaamte (en toch ook wel weer een beetje trots hahaha) weet ik nog steeds niet hoe ons oven werkt terwijl we er al ruim 7 jaar wonen. De magnetron daarentegen dan weer wel: piep, piep, piep.....(bzzzz)....ping. Klaar! Maar ik dwaal af. Ook manlief had nog nooit eerder taarten gemaakt dus het resultaat was: met liefdegemaakte ingestorte bananenkwarktaart en een passievolle net-iets-te-kort-gebakken appeltaart. Nu, een halve week later kan ik melden dat alle gasten nog steeds leven en niet ziek zijn geworden hahaha. Ach het was vanuit een goed hart zeg ik dan maar! Volgend jaar beter.
De ochtend kwam en Lilian werd als normaal gewoon om 8 uur wakker (heerlijk voorspelbaar kind is het). Ze kreeg beneden pap en ondertussen hebben wij de kamer versierd. We vonden het wel een goed idee om dat in haar bijzijn te doen anders zou ze zo enorm schrikken als ze na haar ochtendslaapje direct én met slingers en ballonnen én met zingende visite geconfronteerd zou worden. Ze vond het reuze leuk dat we ballonnen aan het opblazen waren en de slingers kris-kras door het huis hingen. In het kader van 'voorpret is ook pret' zat ze alles met een grote slimlach te aanschouwen (zie foto's in bloemetjes-pyama, met roze ballon en roze hoed op haar hoofd). Om de dag in een normaal ritme te houden heeft ze van 10 tot 11 nog lekker een dutje gedaan.
Daarna werd ze al zingend onthaald (zie foto van mij met Lilian in mn armen). Wat vond ze het leuk! Niks niet overstuur, gewoon lekker lachend en wiebelend in mijn armen meedeinen op de muziek. Wat een feestbeest is ze toch. Dit is de hele dag niet meer over gegaan. Ze genoot van elke minuut. Alle kadootjes heeft ze samen met aanwezige neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes uitgepakt alvorens ze verder werden geïnspecteerd en veelal goedbevonden. De oogst aan het einde van de dag: 1xloopkar in de vorm van een koe, geld voor spaarpot, pop in knalroze buggy, houten puzzel, ketting met naam, blokfluitje, gepersonaliseerd voorleesboek van Dikkie Dik, strandballen, opblaaswalrus, waterpistooltjes, FisherPrice-prullaria met teveel lawaai en muziekjes, Duplo, coole kleding van Name It en Noppies. Dit was het denk ik wel. Behoorlijk verwend dus.
In de middagsessie (ja we hadden een ochtend en een middagsessie) kwamen vrienden van ons met hun kinderen en die zijn uiteindelijk allemaal blijven eten (ouders aan de patattekes en de kinderen aan de Olvarit). Lilian lag uiteindelijk gewoon om 19.00 uur in bed en de hele avond en nacht hebben we haar niet meer gehoord. Echt, wat een voorbeeldig kind hebben we. Hopelijk doet ze dat hetzelfde op haar 2e verjaardag hahaha.
's Avonds hebben manlief en ik samen glunderend op de bank gezeten en om 21.37 uur samen een melancholisch momentje beleefd. Met elkaar handen vast hebben we weer even kort elkaar verteld hoe bijzonder we het vinden dat we zo'n mooie dochter hebben. Hoe gelukkig we met elkaar zijn en hoe graag we dit nog vele jaren hopen te vieren!
Waarschijnlijk vergeet ik hele 'belangrijke' dingen te vertellen over haar eerste verjaardag (ja, ze vond de taart lekker. Ja, ik heb ook een traantje weggepinkt, en nee, ze kon het kaarsje nog niet zelf uitblazen, en nee ze kan nog geen hiep-hiep-hoera doen en dan met haar handjes de lucht in), maar wil je nog meer weten, dan moet je het maar vragen.
Oja, er staan natuurlijk foto's van haar verjaardag in mijn fotoalbum.
Tot de volgende keer, dames!!
Liefs Enitam, manlief en Lilian
reacties (0)