Het harnas

Maandag hadden we weer een volgende date met de orthopeed. Ditmaal was het samen met de instrumentmaker. En ja hoor, de orthopeed constateerde nog steeds dat Lilians linkerheupje niet flexibel genoeg was (vreemd he, een week geleden ook al hahaha). De instrumentmaker kreeg dus de opdracht een Pavlikbandage af te stellen op haar. Helaas was de instr.maker van te voren niet ingelicht dat er een baby van 5 mnd zou komen die waarschijnlijk een pavlikbandage zou krijgen, dus had hij de juiste niet bij zich. Typisch, want ik wist wel dat de dokter waarschijnlijk zo'n ding zou voorschrijven. Kleine moeite, zou je zeggen, om dan van te voren de instr.maker in te lichten. Welja. We konden dus onverrichter zaken naar huis en donderdag terugkomen voor de bandage.

Wel vroeg ik de orthopeed naar de uitslag van de kinderarts. Deze had hij net binnen en inderdaad had die man opgeschreven dat hij verwacht dat de scoliose van Lilian vanzelf over zal gaan. De orthopeed wil daar dus nu verder niets aan gaan doen, maar wel in de gaten houden. Wanneer we nu dus voor de Pavlikbandage voor controle moeten komen (om de 6 wkn), dan zal hij ook direct een visuele check doen van de scoliose. Prima!

Donderdagochtend.......daar kwam het harnas tevoorschijn. Wat een ellendig ding om te zien! Haar hele lichaampje is in de banden lijkt wel. Je snapt, mijn moederhart bloedde. Gelukkig was Lilian in een hele vrolijke bui en liet zich alles prima aanleunen. De instr.maker ging heel leuk met haar om en binnen een zucht en een scheet zat ze in de bandage (zie foto onder!). Ik had/heb nog steeds de tranen in mn ogen als ik mn kindje zo 'gemankeerd' erbij zie liggen. Tuurlijk is het voor het beste en tuurlijk heeft zij er geen last van en tuurlijk went ze er zo aan en tuurlijk en tuurlijk en nog eens tuurlijk: maar vertel dat mijn hartje maar!!!!
Mijn man zag haar 's avonds pas en hij had ook de tranen in zn ogen staan, terwijl zij hem lachend op lag te wachten. Wat een contrast.

's middags ben ik, om mijn emoties af te leiden, maar direct gaan shoppen voor Lilian ivm de bandage. Ze kan namelijk eigenlijk alleen maar een maillot en een tshirt aan. Een broekje kan niet, of het moet 3-kwart zijn en dan moet ze daar wel kniekousen onderaan. Het beste is namelijk dat ze die bandage niet bloot op haar huidje draagt. Ik heb dus direct veel maillots en kniekousen gekocht. Heerlijk om even vol goede redenen te mogen shoppen hahahaha. Zo heb ieder nadeel, zijn voordeel!

Oja, nog iets spannends, afgelopen week is ons huis in de verkoop gegaan. Whaaaaaaaa goed zeg! We zijn er erg blij mee en nu dus wachten op eager beavers die in een schitterend verbouwde maisonette willen wonen. Het grappige is dat ik vanochtend al gebeld werd dat er al iemand ons huis wil komen bezichtigen. Is dat geen goed teken?! Het doet ons wel pijn om ons geliefde huisje te verkopen, maar met een opgroeiende meid is het op den duur echt te klein. Vandaar dat we na de verkoop lekker gaan uitkijken naar een groter stulpje. Hier onder enkele foto's van ons huisje (ben zo trots):

Nou ja, ons weekje was weer roerig en ik ben blij dat we dit hele weekend niets hebben, zodat we even tot rust kunnen komen. Daarna mag de wereld weer gaan draaien!

Liefs Enitam en Lilian