Wat is dat???? Vruchtwater?

Gisteren in bed tegen manlief nog voor de gein gezegd: he we moeten nu een zeiltje onder mn hoes doen, stel dat mn water gaat lopen hahaha. Want ergens had ik gelezen dat dat moest met 34 weken, want je weet maar nooit........... Help me er aan herinneren dat ik zulke dingen nooit meer roep!

Vanochtend ging om 7.15 de wekker om naar mn werk te gaan voor de laatste week. Sta ik daar naakt bij de wastafel om te gaan douchen, voel ik ineens van alles weglopen tussen mn benen. Echt een heel plasje drupte er op de grond! Wat is dat????

Mmmmm, Enitam, niet in paniek raken, gewoon eerst gaan douchen en eens rustig bedenken wat te doen. Zo gezegd, zo gedaan. Manlief lag nog te slapen (al wel 4x gesnoozed hoor), dus die als eerste maar eens na het douchen op de hoogte gebracht van het vallende vocht. Inmiddels had ik al duidelijk geanalyseerd dat het ECHT geen urine was. Dus bleef er naar mijn mening maar 1 ding over: vruchtwater.

Mijn traantjes braken al bijna door van angst, spanning en zenuwen, zegt hij, heerlijk nuchter als hij is, 'bel maar ff de verloskundige voor de zekerheid'. Heerlijk toch als je man op zo'n moment de touwtjes in handen neemt! Ik dus naar beneden in schoon onderbroekje met dito inlegkruisje en bellen met de vk. Zij vroeg mij uiteindelijk om na een uur nog eens te bellen en ondertussen niets te doen.
In dat volgende uur is er verder geen vocht meer vrijgekomen, maar had ik wel om de 5 á 10 minuten stevige harde buiken. Niet dat het erger was dan voorheen (al weken last van harde buiken), maar wel veel vaker. Toch wilde de vk langskomen om even te checken hoe het ging. Ook raadde ze me aan om alvast een ziekenhuistasje klaar te maken en eventueel man van zn werk te rukken. Dat laatste heb ik niet gedaan omdat ik zelf inzag dat dat nog niet hoefde. Mocht de nood echt aan de man komen dan is er familie genoeg in de buurt om me ff naar het ziekenhuis te brengen. Toch stond ik na deze mededeling wel wat shaky om mn benen, want ik was rustig, maar als de vk zulke dingen zegt, dan begin ik toch wel serieus na te denken over een aanstaand ziekenhuisbezoek en verblijf aldaar. Daar zat ik toch echt niet op te wachten met 34 weken en nog een week om mn collega in te werken.

De vk kwam om 10.00 uur samen met een stagiaire en na wat controles (kindje goed, buik goed etc) viel het hun gelukkig ook mee. Ik had geen vocht meer verloren en de harde buiken duurden niet zo lang en namen niet toe in activiteit dat ze het weeën gingen noemen. Wel moest ik thuis blijven en hun om 16.00 uur nogmaals bellen om de situatie te bekijken. Tussen 10 uur en 16 uur is er gelukkig niets veranderd. Dat wil zeggen, geen vochtverlies meer maar wel nog om de 5 á 10 minuten harde buiken. Van de vk mag ik vandaag en morgen dus nog niet werken. Eerst moeten de harde buiken afnemen. Mmmmm dat werken zal ik morgen nog wel even laten, maar ik log thuis wel even in omdat ik echt enkele dingen moet doen. Van dat zitten op de computerstoel zal vast de bevalling niet op gang komen.

Kortom (hahaha ja kort blogs zijn niet mijn sterkste kant!), ik baal behoorlijk. Ik had echt nog een hele productieve week gepland op kantoor en nu vallen daar eigenlijk al weer 2 dagen vanaf. En ook zit ik er nog niet op te wachten om nu al moeder te worden, omdat mijn hoofd, hart en huis er nog niet 100% klaar voor zijn. Natuurlijk moet ik me neerleggen bij de natuur, maar das lastig als je zo'n rationeel mens bent als ik hahaha. Nou ja, ik hou jullie op de hoogte.

Houden jullie 'your fingers crossed' dan doe ik dat met mijn benen (whoehahahaha wat grappig ben ik hihihi)

Liefs Enitam!