Huh...dat is onverwachts

Dat is sinds afgelopen zaterdag veel voorweeën had, schreef ik al eerder. Dat ik er al heel lang klaar mee was (mijn hele zwangerschap hihi), daar deed ik ook niet geheimzinnig over. Maar dat ik morgen, als het niet te druk is, ingeleid wordt, is nieuw! Hoe dat zo? Tja...ging een beetje onverwachts.

Vanmorgen werd ik wakker na, voor een zwangere, rustige nacht. Slechts 6 keer naar de wc geweest en niet echt last van de warmte gehad. Wat wil een hoog zwangere vrouw nog meer...? Een kind, haha!
Vanmorgen bleek ik weer enorm last van voorweeën. De hele week algehad, behalve gisteren, maar deze waren en zijn aan de lopende band. Rond een uur of 14 uur werd ik er gek van en wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik kon niet eens tot zit komen uit mijn bed. Het leek wel alsof het hoofdje in de weg zat... Toch maar even de verloskundige bellen. Ik kreeg een waarnemendeverloskundige aan de telefoon. Een heel jonge stem en ze leek niet helemaal zeker. Ze opperde om even langste komen.

Ze bleek veel pittiger (en ouder, oeps) dan verwacht. Een echte doorpakker, heerlijk! Hou ik wel van! Ze zag direct dat mijn buik letterlijk vol zat. Tja...ben 1,65 m en heb een kort bovenlijf. Baby is volledig ingedaald, maar ligt met haar kontje tegen mijn ribben aan. De verloskundige opperde een paar dingen en ik schrok dat het ziekenhuis direct genoemd werd. Ik kon medicatie krijgen, zodat ik wat kon slapen, maar tja...dat is op zich mijn probleem niet. Ik kon een ontspanningsmedicijn krijgen dat ook werkt voor de baby. Kon ik ook wat rusten. Het waren beide dingen die ik niet nodig vond, ik wilde eigenlijk gewoon mijn ei kwijt en melden dat ik het zat was. Ik verwachte een antwoord in de trant van 'mevrouw, het is niet anders, neem paracetamol en probeer wat te rusten.' Toen kwam ze met het voorstel om direct het ziekenhuis te bellen of ik ingeleid kon worden... 'Huh...ingeleid?' Is dat al een optie met een krappe 39 weken? Ze toucheerde me even en zei ook even 'ik strip je ook direct even.' Alles goed verweekt en de baarmoedermond stond al wat open en ze voelde het hoofdje zelfs al!

Ik was stomverbaasd en overlegde direct met mijn man. 'Wil ik per direct naar het ziekenhuis?' OMG, dat had ik niet verwacht. Ze belde met Martini en het zat vol, kon wel naar het UMCG, maar dat wilde ik niet. Liever een dag wachten en rustig aan het idee wennen. Morgenochtend mag ik weer bellen en dan wordt het in gang gezet. Moet wel bij de gyn. wat krokodillentranen gebruiken als ik denk dat het nodig is, was het advies. Tjonge jonge, wat een heerlijke verloskundige. Op naar morgen dus!

Ennuh...a.u.b. geen facebookberichten ;)