Gister 3 jaar geleden...ga er kapot aan

Hi lieve meiden,

Het is echt een tijd geleden dat ik hier was. Fijn om te lezen dat een zwangerschap ook heel vaak goed gaat. Dat geeft toch weer wat hoop.

Kerstavond 3 jaar geleden had ik mijn eerste miskraam. Het gekke is dat de miskraam in 2008 en Puck die verdween in 2010 steeds belangrijker voor me worden. Het lijkt wel dat als het daarna niet meer gebeurd ik me vastklamp aan de laatste keer dat ik nog hoop had. Gewoon huilen tot de tranen op zijn en dan weer aan het werk ;)

In mijn vorige blog vroeg ik me af of ik de hoop al moest opgeven of dat ik verder moest gaan in de medische molen. Ik heb me er de afgelopen maanden erg in verdiept en met verschillende mensen over gesproken. De vraag die ik maar niet beantwoord kreeg was of je hulp moet vragen bij het creeeren van nieuw leven. Het antwoord dat ik heb gevonden is tweeledig. Aan de ene kant heeft God ons de wetenschap gegeven en dit kunnen we dus inzetten ook bij het creeeren van nieuwe leven. Het blijft toch mijn materiaal en dat van mijn man. Daarnaast geloof ik dat je door kunt gaan zolang je het zelf nog aankunt. Als het niet meer goed voelt of je gaat eraan onderdoor dan is die weg niet voor jou weggelegd. Met dit antwoord kan ik verder.
In februari zullen we weer gaan praten in het ziekenhuis en ons laten voorlichten over de verschillende opties.

Er is weer wat hoop....

Mijn donkerste tijd is tussen september en nieuwjaar. En juist dan komt er een liedje in mijn leven waaraan ik helemaal kapot ga. Wellicht kennen jullie het: Racoon met Don't give up the fight. Super mooi liedje met super goede boodschap maar zoooooo confronterend. Zelfs als ik s'ochtends in de auto zit (file) en ik hoor het liedje op de radio dan stromen de tranen langs mijn gezicht. Af en toe wel lekker hoor :)

Lieve meiden, we gaan weer verder. Voor iedereen een gezegend kerstfeest. En voor 2012: mogen al je wensen uitkomen!!! 

Heel veel liefs Do

Please don't give up the fight
For no reason, but your own
I never said that the fight would be easy
Because it won't

I will remember you, and all that we have been through
There is no angel, that can be more angel than you
I see you every night when your star is shining bright
And I cry and I smile, I wish you where here, with me

Well, I am so proud to be your father
I am so proud to be your mum
And I am so proud to be your brother
So may this be your song

Please don't give up the fight
For no reason, but your own
Cause I never said that the fight would be easy
Because it won't

I will come look for you
When this life is through
With this body
Before now I still need to live
For we are not alone
And you are not alone
We're at home, loving and waiting
And so afraid

Well I am so proud to be your father
So proud to be your mum,
And I'll always be proud to be your brother
So may this be your song
Please don't give up the fight for no reason
Please don't give up the fight for no reason

456 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Jettinus

    Lieve meis,
    Wat heb je weer mooi geschreven. En heel mooi te lezen hoe jij nu in jullie situatie staat.
    Ik ben zelf niet zo gelovig, maar denk zeker dat er wat is.
    Wij zijn twee jaar terug ook de medische molen in gestapt, en daar gaan we mee door tot het niet goed meer voelt. Of tot het lot beslist dat het zo moet blijven, of er een kindje mag komen.
    Ik heb je blog gelezen, het lied van Racoon meteen opgezocht en gedraaid,...en tranen tranen tranen!
    Meid, ik wens voor jou en je man een jaar toe waarin veel positieve dingen mogen komen! een jaar wat jullie veel mag brengen, geluk, liefde, gezondheid, maar bovenal een klein wondertje!
    Weet dat je niet alleen bent!!

  • Bloem28

    Ik houd hoop voor je. lieverd!!! knuffel en dat 2012 maar al het moois mag brengen waar jullie zo naar verlangen!

  • mama~wendy

    Meis blijf hoop houden .... Ik hoop dat ik een beetje een voorbeeld kan zijn .... Na 2,5 jaar nu toch zwanger .... Oh..ik gun het je zo ....sterkte meis ... Xxx

  • miep79

    Lieve schat ik wens jou een heel mooi 2012 toe met hopelijk met heel mooi nieuws voor jou, denk aan je meis!

  • danika

    Lieve Do...ook hier volop tranen om de tekst die je geplaatst hebt......zo aan het einde van het jaar ga je terugkijken en kom je tot de conclusie dat alle hoop en stiekeme verwachtingen die je een jaar geleden had niet uitgekomen zijn....en dan heb jij nog een extra emotionele lading bij deze tijd vanwege kerstavond 2008....ik denk zo vaak, wat als die inmiddels 4 wondertjes wel in mijn buik hadden mogen doorgroeien, of tenminste eentje ervan....kennelijk gaat er op een klein moment iets mis, geen idee wat, met zulke grote gevolgen....ik zie het aan vriendinnen om me heen, bij wie het wel mocht doorgroeien tot een prachtig kindje, zo confronterend.....
    Hoever jullie willen gaan is een keuze aan jullie, ik heb het om me heen goed zien komen met maar ook zonder medische hulp en het is belangrijk dat jullie er samen een goed gevoel over kunnen hebben en achter kunnen staan....ikzelf grijp elke hele kleine optie aan, om maar het idee te hebben het maximale te doen, maar voorlopig heeft het me ook nog niets opgeleverd behalve teleurstelling en verdriet, er is gewoon zo weinig grip op te krijgen...
    Ik denk dat het zoiezo wel goed is alles eens op een rijtje te zetten en je te laten voorlichten...om dan samen dat te kiezen wat het beste voelt, dat is dan de enige goede keuze die er is, jullie keuze. Veel liefs en sterkte, Danika

  • mamaongeduld

    Lieve do, jouw blog komt precies op het moment dat ik in mijn bed het leven overzie, het klinkt heel zwaar maar zo voelt het ook. Wat hebben we een tijd achter de rug! En dan voel je die kleine vrolijk schoppen in je buik..... daar hebben we het allemaal voor gedaan.

    Of het hormonen zijn of niet, maar als ik dan jouw blog lees stromen de tranen over mijn wangen. De herinnering aan de tijd dat het niet lukte die is toch nog wel erg aanwezig. Er zijn nog zoveel meiden zoals jij die elke dag geconfronteerd worden met het de grote wens.

    Ik lees dat je gelovig bent en een beetje worstelt met welke weg te gaan. Ik kan die weg niet voor je uitstippelen en het lijkt me heel erg moeilijk. Voor ons was het heel vanzelfsprekend om medische hulp te krijgen en ik ben er van overtuigd dat die kijkoperatie het zetje was wat wij nodig hadden. En ik zou nog 10000 keren die operatie ondergaan voor al het geluk wat ons nu overkomt. Ik denk dat je gelijk hebt: doorgaan totdat het niet goed meer voelt. Je bent 2 keer zwanger geweest, het kan dus wel, de wonderen zijn de wereld niet uit, ik lees elke dag op bb verhalen waarbij het onmogelijke toch gebeurd. Meid, het laatste dat je kan verliezen is hoop, blijf geloven, en ik hoop dat het geluk spoedig jullie kant op kant, met of zonder medische hulp!

    kus

  • Joma86

    een hele dikke knuffel en ik wens jullie ook een mooi wonder

  • mama~t

    Zet 'm op! Het is idd een erg mooi liedje waar je ook weer heel veel kracht uit kunt halen.

  • ikbenmoedergeworden

    Meid, heel veel sterkte in deze donkere dagen, niet iedereen ervaart kerst als fijn he! Ik zit in de MM, heb mezelf ook afgevraagd bij mij eerste kindje of dat wel was wat ik wilde, ik geloof in evolutie, en die verander ik door te natuur te helpen bij het creeeren van leven in mijn lichaam. Maar mijn dochter is volmaakt, en ik heb er geen seconde spijt van, we zijn nu bezig (helaas alweer 8 maanden) voor ene 2de

  • miekr

    Lieve Do, Het is een hele moeilijke tijd voor jullie geweest en heb je hier ook echt gemist, maar snapte dat jullie even orde op zaken moesten stellen.
    De medische wetenschap is er inderdaad en hopelijk kunnen zij jullie helpen om jullie droom uit te laten komen. Ik zou willen dat ik jullie kon helpen, ik gun het jullie zo ontzettend erg.
    Heel veel succes straks in februari met de bezoekjes aan het ziekenhuis.
    Ik denk aan jullie en ondanks alles wil ik jullie een hele fijne kerst toewensen, en hopen dat dit jullie laatste kerst is met z'n 2en.
    Hopelijk zijn jullie volgend jaar kerst met z'n 3tjes (of 4tjes) of heb je een prachtig kindje in je buik zitten.
    heel veel liefs miek

  • Trotsemama87

    lieve schat, ik ken je niet maar kwam op je blog af! Ik hoop dat 2012 jullie jaar mag worden, en blijf hopen want de wonderen zijn de wereld nog niet uit! veel liefs, xx