Toen ik 3 maanden geleden zwanger werd was ik meteen zo misselijk dat ik geen eens zin meer had in een sigaret. Helaas had ik toen nog wel een bijna volle bus tabak staan, die ik in de kast had weggezet.
De eerste week na mijn operatie kon ik amper lopen, en zelf geen boodschappen doen. Op een gegeven moment had ik weinig eetbaars meer in huis, en mijn zogenaamde vrienden die beloofden langs te komen en mij even te helpen met wat kleine dingetjes (ff stofzuigen, boodschappen, dat soort dingen), die bleven allemaal weg.
Naast het overlijden van mijn hond een week voor mijn zwangerschap, en het verlies van mijn kindje, was ik dus ook flink teleurgesteld in mijn zogenaamde vrienden. Pfff, ik had een paar littekentjes op mijn buik, die zijn niet besmettelijk ofzo hoor!!!
Heel stom, maar door al die emoties, en een constant knorrende maag, heb ik in een zwak moment mijn bus tabak weer uit de kast gehaald, en ben weer gaan roken. Slap excuus, ik weet het, en ik heb er zooo'n spijt van! Want nu was mijn tabak op en wilde ik weer stoppen, heb het 2 dagen geprobeerd, maar voelde me zo beroerd dat ik net toch maar weer wat te roken ben gaan halen. Voel me ook meteen weer een stuk beter, maar omdat ik volgende week weer wil gaan insemineren wil ik eigenlijk echt stoppen.
En nu zit ik dus met een dilemma... toch proberen te stoppen, daardoor helemaal in de stress gaan zo vlak voor mijn inseminatie... of doorroken tot ik weer zwanger ben, en dan door de misselijkheid niet eens meer willen roken, waardoor stoppen vanzelf gaat en zonder stress.
Ik heb zelf het gevoel dat die laatste optie voor mij de beste is, omdat de stress van het stoppen met roken meer negatieve invloed op mijn eisprong, eventuele bevruchting en innesteling zou hebben dan het roken. Maar aan de andere kant wil ik alles zo gezond mogelijk doen, en als er straks weer iets mis zou gaan, zou ik me toch schuldig voelen omdat ik heb gerookt totdat ik weer zwanger was.
Het gaat ook eigenlijk helemaal nergens over, eerst detoxen om alle troep van de narcose en medicatie uit mijn lijf te krijgen, en dan wel gewoon weer beginnen met roken... STOM!!!
Het is sowieso al de vraag of er alweer een eisprong komt volgende week. Ik heb zo'n rare menstruatie gehad. Normaal vloei ik 2 dagen, met heel veel rugpijn, en nu 5 dagen zonder rugpijn, maar met heel veel buikpijn. Maar goed, daar hebben we ovulatietesten voor, en ik hoop toch echt rond a.s. donderdag op een positieve test. Mijn donor heeft al toegezegd dat hij er rekening houdt deze maand weer te beginnen,
dus laat dat ei maar komen...
reacties (0)