Het leven wat ik niet wil..

Wat wil ik in het leven?
Een vraag die de meeste wel zullen kennen.
Vooral de mensen van mijn generatie want er kan zo veel.
In mijn situtatie kan er niet echt veel maar toch ook ik loop met die vraag.

Het leven wat ik wil staat in groot contrast met hoe ik het leef.
Ik zou zo graag een kindje willen!!
Veel mensen zijn er onbewust van maar t is ook een manier van leven..
Moederen is niet iets wat je er bij doet, is geen fulltime baan nee het is een manier van leven!

Naast de mmm wat mij deprimerend maakt is het ook mijn werk.
Momenteel kan ik niet heel veel werken, het is hollen en stil staan binnen het bedrijf waar ik werk.
Ik werk in de zorg en ook dat wordt steeds minder leuk.
Gisteren echt een waardeloze kutdag gehad, die heb ik steeds vaker.
Eigenlijk is werken in de zorg heel zwart wit pamperen en voeden.
Een praatje, een knuffel, mensenlijk contact het is er allemaal niet meer bij.

Ik ben eigenlijk met toeval in de zorg gekomen.
Ben gestopt met voltijd spw gehandicaptenzorg.
Ik kwam in de thuiszorg terecht later weer bij een andere organisatie in de thuiszorg.
Daar mocht ik dingen doen die ik officieë niet mocht doen.
Zo was ik eerste verandwordelijke verzorgende.
Ik was officiël niet eens helpende.

Ik had leuke en heftige cliënten denk aan lieve omatjes maar ook alcohollisten, ex gedetineerde, agresieve mensen enz.
Natuurlijk kon ik met de een minder over weg dan met de ander maar ik had het gevoel dat ik wat voorstelde.
Aan het einde van mijn dienst had ik echt iets gedaan.

Door mijn kennis op een ander vlak had ik echt een bijdrage.
Maar ze maakte flink misbruik natuurlijk van mij.
Later moest het bedrijf ook heel wat aanpassen wat natuurlijk goed was.
Ik ben toen de zorg uit gegaan, ik kon geen opleiding volgen dus niet hoger op komen.
Was ook helemaal de zorg zat dit was niet iets wat ik wilde.

Toen ben ik een andere opleiding gaan doen.
Een hele andere tak maar mijn ex betaalde de opleiding niet, zoals zo veel dingen.
Uiteindelijk kwam ik dus met lege handen te staat, heb hem uiteraard gedumpt.
Later weer terug gekomen bij mijn andere ex, mijn huidige vriend.
We zijn al 8 jaar 'gelukkig' op 1 jaartje na dan toen het uit was.

Afijn uiteindelijk weer in de zorg terug gekomen.
Dat was het enigste waar ik ervaring in had, terecht kon zonder diploma en het redelijkste verdiende.
Uitetraard leuker dan dozen inpakken of poetsen..
Inmiddels mijn helpende welzijnsdiploma dit jaar behaald!!

Maar gisteren liep ik dus vast.
Ik was weer letterlijk zowat fabriekswerk aan het doen.
En als dat nou met producten was okey maar met mensen dat doet mij gewoon pijn!!
Ik kan het gewoon niet meer!!

Collega's wensen je suc6 ipv dat ze werkse zeggen!
Het enigste waar ik nog een beetje plezier in kan uit halen is het koffie rondje.
Dan kan ik even en gesprekje voeren, een kring gesprekje.
En dan nog ben je eigenlijk alleen maar bezig met de weglopers, de mossers en de ruzie makers.

En vandaag zit ik weer thuis.
Morgen ben ik ook vrij maar misschien straks de vraag of ik kan werken.
Ik wil mij gewoon instellen of ik wel of niet moet werken.
Gisteren ook kreeg overdag de vraag of ik morgen (vandaag) wilde werken.
4 uurtjes dus kwa inkomsten schiet het niet op het is alleen kut omdat je vroeg op moed.
Natuurlijk allle kleine beetjes helpen maar toch.
Gisteren avond gehoord dat de dienst niet door gaat.

Mijn privé leven staat soms onder druk.
Ik kan niets afspreken maar ik kan ook geen leuke dingen doen.
Ik weet niets van te voren, hulde aan de baan van 9 tot 5 van ma t/ vrij!!

En dan weer denkend aan mijn baan.
Wat is er mogelijk, momenteel niet veel.
Zal ik op zoek gaan naar nog een poetshuisje, heerlijk om te doen!!
Het verdiend zwart stukke beter en het is ook niet wat ik echt wil maar dat wordt dan nog goed gemaakt met het geld.

Een opleiding volgen kan niet.
Niet via mijn werk gever en het geld heb ik niet.
BBL kan ook niet, er is weinig werk en ik kan niet weg bij mijn baas ivm de opleiding die ik heb gedaan.
Misschien er naast gaan werken als zzpér en het dan even uitzingen?
Via een uitzend bureau iets erbij zoeken?
Misschien 1 dag in de week vast ergens oppassen?

Mijn leven staat zo stil momenteel.
Dat doet zn pijn, ik wil dat helemaal niet!!

 

433 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • djlbj

    PPfff tja tis echt nie leuk allemaal. Gelukkig van middag een lieve collega gesproken, 2 uur lang aan de foon haha.. Hij heeft sph gedaan dus hij begrijpt mij enorm goed. Samen zitten we in het zelfde schuitje alleen ik heb geen sph diploma en hij niet de juiste capaciteiten voor in het werkveld op HBO niveau. We hebben elkaar ff n oppepper gegeven. Als groepsleidster kan je ook terecht in de PI, is op mbo niveau. Ik ga na hopelijk mijn zwangerschaps verlof ooit mij er verder in verdiepen. Nu wel info enzo opvragen maar nog niet soliciteren enz. Lief van jullie antwoorden en tja tis wat dat het zo vaak voorkomt dat mensen nu niet op de juiste plaats zitten. Maar idd we moeten wat we mogen al blij zijn met werk, t kan altijd erger!! Ik denk ook dat het anders is als we een kindje krijgen, dan krijgen we veel meer voldoening in ons leven. Dan is werk veel meer bijzaak..

  • cindymaart 79

    en nu al die stress en spanning

  • GJAF

    Ken het gevoel... Probeer al 7 jaar in het onderwijs te komen. Doorstuderen heeft geen nut en geen geld voor. Iets anders doen idemdito. zitten met ieder ons eigen huis en hypotheek omdat het niet verkocht wordt... Probeer er niet wakker van te liggen want stress heb je al genoeg. Zorg dat je leuk bezig bent al verdiend het wat minder. Je krijgt dan weer goede zin en van goede zin komen er weer ideeen en kun je miss weer verder... Succes.

  • zonnestraaltje5

    meid ik ken je gevoel ik heb momenteel ook het gevoel stil te staan. maar idd als jij je werk niet meer leuk vind en er geen voldoening uit haald moet je proberen iets anders te zoeken.het is moeilijk en een uitdagingn. maar probeer niet vast te roesten in het 'ik wil zo graag moeder worden patroon'probeer die te doorbreken en door te gaan met jullie leven samen. kijk met de dag en niet alleen maar na het niet zwanger kunnen worden. het maakt je relatie kapot meid. en dat wil je toch niet.. nu je in de mmm zit moet je proberen met de dag te leven. ik weet wat je doormaakt mijn gevoel overheerst nu ik thuis zit ook heel erg van ik wil mama worden.. ik mag dan morgen weer beginnen met spuiten. .en hopenlijk mogen wij zover komen als jullie met een terugplaating.. maar jullie hebben nog een kans, als het zaad van mijn man niet goed ontdooid en hij weer onder het mes moet kan dat wel eens de laatste keer zijn en dan is onze droom uitmekaar gespat.. dus meid probeer met de dag te leven en maak er werk van om een andere baan te zoeken iets wat jij leuk vind.. ik zit nu ook zonder werk. en ga straks via het uitzendbureau ook iets doen wat ik eigenlijk niet zo graag wil. en heb hier op tafel een inschrijfformulier liggen om huishuidelijke hulp te worden.. moet hem nog steeds versturen.. het leven is niet eerlijk..knuf

  • Misty

    ik snap je gevoel, soms heb je het gevoel dat je stil staat. bedenk wel dat de invloed van het niet zwanger kunnen raken ook door speelt op al het andere in je leven. soms ga je dan enkel nog de negatieve dingen zien en vergeet je de kleine leuke dingen die de dag brengt.. als je echt baalt van je baan en iets anders wilt moet je actie ondernemen. met het risico dat het ook weer niet is wat je verwachtte van dat andere. als je toch weer wilt studeren, lees je dan goed in wat het werk in gaat houden en of je dat ook wel wilt. je kunt dan gaan sparen om uiteindelijk in de avonduren te studeren. maar overal en altijd is er wel wat. en in deze tijd moet je zo blij zijn dat je kunt werken. misschien kun je eens bij je werkgever bespreken dat je graag 'meer' wilt en de dingen waar je tegenaan loopt. weet niet of je een vast contract hebt?
    Bedenk wel dat jij en alleen jij bepaald hoe je leven loopt en wat er gebeurd. als jij niet tevreden bent zul jij er wat aan moeten doen, wat het goede is weet je nooit vantevoren, maar als je zeker weet dat je wat wilt dan kun je het voor elkaar krijgen en zul je nooit spijt krijgen en denken wat als?

  • elija

    dat klinkt allemaal minder,als jei n het antwerpse woonde zou ik zeggen kom bij mij kuisen voor een extra centje maar van brabant is da wa ver he meid!

  • cdpu

    Ach lieverd, ik kan je hierin helaas geen advies gegeven. Wat mijn man en ik wel ervaren is dat je alles uit het leven moet halen wat mogelijk is en wat jezelf wilt! Niet wat andere van je willen en verwachten maar wat jij als mens wilt in dit leven. En dan zoeken naar de opties die er zijn... Een kindje krijgen kunnen we jammer genoeg niks aan doen, maar misschien andere dingen wel. Zoals bij ons, wij willen al heel lang een hondje. Onze gevoel zei JAAA en ons verstand zei NEEE. We hebben het steeds voor ons uit geschoven tot nu. Nou in dit geval hebben wij ons verstand maar eens uitgeschakeld en gewoon JAA gezegd! Ons leven is momenteel een stuk grijzer dan een tijd geleden maar ik probeer toch de kleuren op te zoeken. Ik hoop dat je er iets aan hebt.

    Denk aan je!