Angsten.. Welk ziekenhuis is het beste??

Vandaag is het dan een week geleden..
Een week al weer dat we in de rust periode zitten van ICSI.
Natuurlijk is het heel goed om dat te doen en als het niet nodig was had ik toch echt een maandje de rust genomen.
Maar nu komt het verwerken en de angst.

De punctie was echt een hel!!!
Door de hoop dat het met het embryotje het toch goed ging heb ik het niet kunnen verwerken.
Nu komt er het verdriet of eigenlijk meer de angst, hoe gaat de punctie de volgende keer??
Net weer een huilbui gehad over ons vlindertje, de punctie en de zoektoch op google..

In gedachten denk ik steeds vaker aan Duitsland.
Riep ik eerst nog we gaan daar de laatste poging doen denk ik de laatste dagen misschien moeten we de 2de poging er ook doen.
Of in Gent, ook zulke goeie verhalen over gelezen.

Ik ben zo bang voor weer een punctie, weer in verhouding een tegenvaller met eitjes..
En dan weer een klap geen eskimotje en een c embryotje...
Vrezen voor je ongeboren kindje..
Vrezen dat het geen hartje krijgt en dat je die dus ook nooit zal horen..

En vrezen dat ik nooit mama mag worden.
Want wat wil ik dan met mn leven?
Ik wil er nog nie aan denken!!!!!!!!
Ons kindje onze Tese ICSI wonder is zoooooo welkom!!!!