Vanmiddag de termijnecho gehad! Natuurlijk weer enorm gespannen. Ik moest 20 minuten fietsen naar het echocentrum en het was heerlijk warm, dus zwetend aangekomen daar.
Mijn man kwam ook net aan, rechtstreeks van zijn werk. Het was toch wel wat onprettig om daar weer voor de deur te staan. De vorige keer dat we daar waren, kwamen we ontroostbaar naar buiten. Vreselijk...
Maar nu vol goede moed naar binnen (1,5 week geleden was het nog goed natuurlijk). We waren bijna direct aan de beurt. Met klotsende oksels (haha, ranzig) plaatsgenomen op de onderzoeksbank. En het was direct goed te zien: kloppend hartje, mooi gegroeid en toen ze het echo ding nog iets harder in z'n nekje drukte (haha) werd ie wakker! Even een paar keer lekker uitrekken. Wat gaaf om te zien!
Er zit een bewegend, groeiend, levend wezen in mij!! Niet normaal. Nee, niet te bevatten. De weg terug op de fiets was ik helemaal van de wereld. Zo blij! Nu ben ik er echt klaar voor om van deze zwangerschap te gaan genieten!
reacties (0)