Wennen
“Het is trouwens wel een schatje.”
De grote zachte crècheleidster die ik Ingrid noem wijst op de kinderwagen met mijn slapende baby erin. “Ja”, glim ik, “ze is leuk, hè?”. Hm, ik geloof dat ik ook zo’n moeder begin te worden die haar kind als Het Geweldigste Schepsel Ooit beschouwt en het volkomen vanzelfsprekend vindt dat de rest van de wereld deze mening deelt. Daar moet ik een beetje mee oppassen, neem ik me voor.
“Tja, je hebt ook baby’s die moeilijk zijn met eten of slapen”. Ingrid zucht en vouwt een plukje donkerblond-met-grijs haar achter haar oor.
Wijselijk hou ik mijn mond. Zij weet nu nog niet wat een klein draakje Isabel kan zijn als ze zowel moe is als honger heeft. Maar daar komt ze vanzelf wel achter; ik heb niet bepaald haast haar uit de droom te helpen.
Verder lezen? Kijk op http://mijnbuik.blogspot.nl/2012/08/wennen.html
Mijn blogs staan vanaf nu op http://www.mijnbuik.blogspot.nl
reacties (0)