De titelloze blog

Hoihoi allen!

Ik vond het maar weer eens tijd worden voor een update.
Heb al een paar keer Word geopend, maar wist niets te typen. Verder dan ‘hoihoi’ kwam ik niet meer.
Wel een stom die hoihoi.. Ik gebruik ‘m al zolang, komt Aard Luiaard daarmee. Nu word ik steeds geassocieerd met Aard Luiaard. Stomme irritante reclame.
Ah well.

Jullie denken vast; ‘wat zever je nou?!’
Ja geen idee ik heb weinig te vertellen. Moet toch mijn a4tje vullen, liefst nog meer.

Uiteraard willen jullie graag weten hoe het met me gaat. Nouja, zijn gangetje eigenlijk.
Huisje is, zo goed als, op orde. Langzaamaan word het steeds meer af. Laatst al een nieuwe eettafel gekocht. De mijne was niet goed meer en we kwamen een mazzeltje tegen bij het fantastische Zweedse Warenhuis. Hier en daar moeten we nog wel wat doen. De tuin moet nog aangelegd worden. De trap naar de 2de verdieping moet nog bekleed worden. Ik wil graag een nieuw matras. Een nieuwe krabpaal zou geen overbodige luxe zijn. Maar ach, niet alles kan tegelijk, dus we werken netjes het lijstje af. Eerst het een en dan het ander. Een huis is toch nooit echt helemaal af!  

Afgelopen maand zijn we een nachtje naar Antwerpen geweest. We zouden daar lekker gaan shoppen en gaan ontspannen. We hadden afgelopen weekeinde, en volgende maand én aan het einde van het jaar bruiloften dus we zouden outfits gaan scoren. Tjeu een pak, en ik 1 of 2 jurkjes. Helaas was de hotelkamer erg vies en heel klein. De badkamer zat vol met schimmel, het bed lag niet erg lekker en het ontbijt was niet veel soeps. Daar bovenop kwam dat het continue regende, en doorweekt shoppen is niet fijn.
De eerste winkel waar we in liepen slaagde Tjeu meteen voor een prachtig pak. Oef. Sexy! Een jurkje voor mij, tja, dat lukte maar niet. Zo'n 50 winkels in en uit, maar nee. Op weg naar Nederland doorgereden naar Eindhoven, daar nog wat winkels in gelopen, maar nee, nog steeds niks. Toen besloten we gezellig bij de schoonouders op bezoek te gaan. En in het dorp waar zij wonen, en waar Tjeu vandaan komt zit een boetiekje waar ik al eens eerder wat gekocht heb. En ja hoor, daar ben ik geslaagd voor een jurkje.
Dat hele gezeur in Antwerpen was helemaal niet nodig geweest, een pak hadden we hier ook wel kunnen scoren.

Met de katten gaat het ook allemaal wel weer prima. Voor degenen die ik op FB of Instagram heb weten dat Harrie ernstig ziek is geweest. Maar gelukkig gaat dat allemaal wel weer goed. Natuurlijk was het enorm schrikken, maar hij is er nog. Godzijdank!

Afgelopen weekeinde is mijn broertje weer uitgehuisd. Die woonde tijdelijk bij ons. Maar die is nu dus weg dus kunnen we eindelijk genieten van de rust en vrijheid en ons eigen huis. Zonder bang te zijn dat er iemand thuis komt, t iemand die er een bende van maakt en zonder een extra eter.
Nee, eindelijk RUST! En daar was is zoooo erg aan toe!

Nu vragen jullie je natuurlijk ook af hoe het nu reilt en zeilt met betrekking tot de kinderwens. Welja. Rustig aan. Nog steeds niet zwanger.
Vorige week hebben we samen gepraat over wat we nu gaan doen. Het gaat kennelijk zonder hulp niet lukken. En we zijn allebei een kei in uitstellen. Hij omdat hij een stuk geduldiger is dan ik ben, dat omdat hij er nog niet zo lang actief mee bezig is. En ik stel het maar uit omdat ik er niet aan wil toegeven en omdat ik doodsbang ben voor de behandelingen an sich.
Nu ben ik het gewoon zat en realiseer ik me steeds meer dat het gewoon niet gaat lukken. Die hoop heb ik eigenlijk al heel lang opgegeven, maar dat durfde ik niet toe te geven ofzo.
Nu hebben we besproken dat we, zodra ons vakantiegeld ontvangen we de tuin gaan aanleggen en zodra dat af is, we een afspraak maken bij de fertiliteitskliniek.  Ik/we zitten nu in ronde 50, ronde 16 voor ons samen. En het is gewoon klaar.
Laten we alles maar weer eens even door laten checken.
Voor nu wil ik even helemaal stoppen met het bezig zijn met. Even niet meer ermee bezig zijn, er niet aan denken tot we naar de kliniek gaan.
Ben gestopt met de accupunctuur, vooral ook omdat het niet te betalen is. Stop met temperaturen, omdat dit voor mij gewoon niet werkt. Er is geen pijl aan te trekken en vind het irritant en vervelend en ik vergeet het de helft van de tijd. Ook alle vitamine preparaten stop ik mee. Elke keer als ik ze neem is het weer een reminder en dat wil ik niet meer. Daarnaast is een dagelijkse dosis van 35 pillen een beetje te gek voor woorden.

Nu is de tijd dus gekomen om me mentaal voor te bereiden op de Medische Malle Molen. Ik zie er enorm tegenop, ben verdrietig. Nu moet ik het van me me af gaan zetten en me overgeven. Maarja, hoe doe je dat?! Ik ben al zolang bezig met het bezig zijn met. Al 1/5de van mijn leven. Het is een deel van mijn leven geworden. Een heel ongelukkig deel though. But still. Hoe stop je ermee? Hoooeee?
Ik ga het in ieder geval proberen.
Vanmiddag ga ik even verder met de tuin ontwerpen en offertes opvragen en dan staat ons vakantiegeld hopelijk snel op de rekening en kunnen we eraan beginnen.
 

2 weken geleden is een vriendin van ons bevallen van een dochtertje. Natuurlijk mochten we op kraamvisite komen. We mochten na 4 dagen al komen kijken dus dat was best snel en was er nog helemaal niet op ‘voorbereid’. Dus moest ik eerst nog even flink huilen. Van verdriet en omdat ik er tegen op zag, en van boosheid omdat ik het zo stom vind dat het nog niet gelukt is, waarom het mij/ons zo moeilijk word gemaakt. Uiteraard heb ik me verbeten en ben gegaan. Ik gun het anderen natuurlijk van harte, écht waar! Begrijp me niet verkeerd. Maar zo’n pasgeboren baby’tje is voor mij nogal een confrontatie op de werkelijkheid.
Anyhow, toen ik dat prachtige wolkje van een baby in mijn armen gedrukt kreeg kon ik nieteens boos meer zijn. Wat een ontzettend zoet kindje! Ik mocht haar zolang vasthouden als ik wilde, dus ze heeft bijna een uur in mijn armen gelegen. Ik genoot van elke seconde. Zelfs toen ze een dikke wind liet. Hihi. Ook Tjeu heeft haar even vast mogen houden en dat vond ik erg ontroerend. Na ruim een uur was de kersverse moeder doodmoe, we hebben nog even de babykamer bekeken en zijn toen weer naar huis gegaan.

Dat is in ieder geval hoe het er voor nu allemaal voor staat. Zijn jullie weer op de hoogte.
Zoals elke keer is het allemaal weer veel langer geworden dan ik de eerste alinea dacht haha!

Fijne dag nog!
Liefs, Denise