De paarse wolk....
Even een blogje, hopelijk verdwijnt het niet weer als sneeuw voor de zon zoals soms priveberichtjes aan jullie, waarna ik geen tijd en frustratietolerantie meer over heb om het opnieuw te typen....mijn box met berichtjes stroomt vol, ik verwaarloos jullie, sorry, maar de dagen vliegen voorbij....ik neb inmiddels ontdenkt dat veel moeders en ouders veel minder bij hun kindjes zijn, komen na de bevalling af en toe op bezoek en zo maakt iedereen zijn eigen keuzes....ik wil denk ik gewoon niets missen, geen flesje, geen troostmoment bij krampjes, geen badje of een eerste onderzoekende blik...het is al steeds moeilijk ze elke avond weer achter te laten....
Maar het is hartsikke goed gegaan de afgelopen twee weken gelukkig...onze kerel ligt al een week ofzo in een bedje met kleding aan en was gisteren zo goed als 6 pond....het begint al een echte baby te worden met bolle wangen en dikke bovenbeentjes, een zwaargewicht vergeleken met zijn zusje....elke stap naar meer voeding was lastig voor hem en gaf weer veel spugen, maar elke stap nam hij weer goed....nu heeft hij helaas veel last van darmkrampen en sinds gisteren heb ik ontdekt dat luier los, benen omhoog en buikmassage erg goed helpt om zijn liier vol te krijgen en de klachten een poos te verminderen...zodoende leer je....verder is het een schat en begint bij steeds meer en wakkerder om zich heen te kijken, heeft sinds een paar dagen zijn Nijntje tuttel ontdekt die hij hoogst fascinerend vindt....
Het wachten is dus op oms kleine meisje voordat ze naar huis kunnen, ze willen tweelingen graag samen houden...sinds enkele dagen ligt ook onze dame in een gewoon bedje ipv de couveuse, met kleertjes aan en doen we alle verzorging...ze zijn sinds twee dagen naar een zaaltje binnen de ic met minder intensieve zorg om verder aan te sterken....twee dagen geleden woog ze 2220 gram, vandaag weer badje en wegen...ze drinkt erg goed en is superlief al kan ze erg ontstemd zijn en dan hoor ne haar drie zalen verder, maar volgens mij kwam dat de laatste keer omdat ze met honger haar badje in moest, dan zou ik ook niet blij zijn..
En zo zou het zo maar kunnen dat we ons mooie tweetal aan het einde van de week thuis gaan hebben...ze worden nu op wat minder voedingen gezet, hopelijk gaat dat goed...ik kolf nog volledig borstvoeding af, heb de stap naar echt voeden nog niet durven maken...momenteel vind ik het het belangrijkste dat ze zo goed doorgroeien en het geeft me meer gevoel van controle zo, eerdere pogingen waren geen succes en ze drinken nog steeds moeizaam uit flessen waar ze meer moeite voor moeten doen, dus ik laat het even zo...misschien als we thuis meer routine hebben een keer bij een lactatiekundige ten rade gaan...
En de genietmomenten worden steeds meer...heerlijk als ze tegen je aan in je nek liggen te slapen, zeker onze dochter kan daar geen genoeg van krijgen, en ik ook niet....
reacties (0)