Ik ga de komende tijd trachten jullie superlieve berichtjes beter te beantwoorden, maar momenteel worden we aardig geleefd....ik zal in een pb de namen sturen nav de vorige blog, mijn man wil niet dat deze openbaar en herkenbaar op internet komen, wat ik begrijp....
Na de keizersnede op woensdag heb ik het even een paar dagen lastig gehad door alle stress en emoties die eruit kwamen...mijn man vond onze kleintjes meteen prachtig, ik vond ze vooral klein en kwetsbaar, wat het lastig maakte vertrouwen erin te hebben....ik worstelde met het kolven na pas 34 weken en een keizersnede maar wilde dit perse om hen alle goeds mee te kunnen geven en wilde harder dan mijn lichaam me toestond na de operatie en lange bedrust met als gevolg veel pijn, doodmoe en emotioneel labiel...mijn arts bevestigde dat ons manneke zijn navelstreng meerdere malen om zijn nek had, dus dat zeker foetale nood had gegeven....om de een of andere reden had ik zo'n sterk voorgevoel dat een vaginale bevalling in foetale nood en een spoedkeizersnede zou eindigen, ik ben vreselijk opgelucht dat het nu zo gelopen is...ook weer een reden om te janken....
Maar na een paar daagjes was het ergste wel bezonken en zag ik dat onze kindjes het goed deden....en nu ben ik zo trots.....ze zijn prachtig....dat je leven ineens kan veranderen door zoiets moois....ik ben nog steeds soms ineens heel emotioneel, maar dat is nu ook van blijdschap, al is het nog steeds wel soms erg onwerkelijk...Wij zijn erg veel bij hen, ouders zijn 24 uur per etmaal welkom...dus mijn dag bestaat uit van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat voeden en tutten met hen, veel met mijn man samen, elke drie uur kolven, en zelf proberen nog te eten, dinken en slapen...ik eet en drink echt voor drie, dus daar moet ik wel de rust voor pakken...
Vandaag in principe zelf met ontslag uit het ziekenhuis, heel dubbel, want ik vind het erg verdrietig dan verder weg van hen te zijn, dan dagelijks op en neer naar Antwerpen, want we willen hen in dit ziekenhuis houden, zijn erg tevreden...net een arts gesproken en er zit mogelijk nog een kans in voor een extra nacht, wat erg welkom zou zijn omdat de borstvoeding net erg vooruit gaat, ik kolf sinds gisteren net genoeg voor beide tot soms iets meer...vannacht ben ik dat nog elke drie uur langs gaan brengen zodat ze geen kunstvoeding hoefden te krijgen, beiden doen het er volgens mij al zichtbaar beter op tav reflux en spugen, laat staan hoe belangrijk het verder is...dus ik hoop erg het nog wat omhoog te kunnen krijgen maar ben in ieder geval trots al zoveel te kunnen bieden.... en men vind dat we sterk kleintjes hebben.....Momenteel is het belangrijk niet teveel afvallen in gewicht en proberen de voedingen goed te houden, ze zijn erg snel moe, en dan hopelijk in een mooie stijgende lijn vooruit zonder complicaties...
reacties (0)