Gisteren zijn onze prachtige dochter en zoon geboren...'s ochtend kreeg ik nog te horen dat ik waarschijnlijk naar huis mocht als mijn baarmoederhals stabiel was gebleven en ik was me al aan het voorbereiden hierop en een natuurlijke bevalling, zag mezelf de 36 weken wel halen....maar ons meiske bleek gestagneerd in haar groei en daardoor hadden ze haar liever in handen van de neonatologen...dus dezelfde dag nog een keizersnede, wat een schrik en een switch weer...zo raar, terwijl ik net gehoord had dat mijn baarmoederhals weer op 1,8 cm zat, dan haal je toch ineens niet verder dan 34+1 weken om deze rotreden...
Ik stond voor 1 uur gepland maar door wat spoedsectios is aan het einde van de middag ons mooie tweetal geboren, ons manneke zette het meteen op een schreeuwen, wat een geweldig gehoor is dat, en woog 2455 gram, ons meisje slechts 1735 gram....mijn man hoorde mijn arts nog zeggen dat het goed was dat het een keizersnede was, ook omdat ons mannetje zijn navelstreng flink rond zijn nek had, daar moet je toch niet aan denken...
Beide liggen nu op de NICU....ons mannetje had nog ondersteuning nodig om zijn longetjes open te houden en wat zuurstof, we hopen dat hij nu verder zonder kan maar dat lijkt nu positief....hij heeft net zijn eerste slokje voeding op...ons meisje deed het juist meteen goed en drinkt nu al gretig uit een flesje, aanhappen aan de borst lukt, maar na een paar keer zuigen valt ze in slaap....we hopen dat ze nu snel aansterken en er geen enge dingen bijkomen....het kolven ging de eerste 24 uur best goed maar nu erg moeizaam, haast niets meer, ik moet oppassen niet gefrustreerd te raken want dat werkt natuurlijk averechts...maar ik vind het zo belangrijk, zeker met deze start....
Verder vandaag veel gehoord dat ik het zelf wat rustiger aan moet doen, wil erg snel, maar dan loop je natuurlijk tegen jezelf aan na zolang rusten en een keizersnede...en je vergeet te eten en te drinken, laat staan rusten.....maar ik wil los van het kolven zoveel mogelijk bij hen zijn, ze zijn zooo mooi en lief .....ons meisje is erg lief en tevreden en heeft soms schattige fronsrimpeltjes op haar hoofdje, zit nog een beetje ruim in haar vel, ons manneke had het lastig toen de c-pap nog op zijn kleine neusje zat maar gelukkig gaat dat nu ook beter, zoooo zielig....
reacties (0)