Vandaag precies 34 weken, wat een flinke opluchting is.....gisteren lag ik precies een maand in het ziekenhuis, toen ik er inging leek de afstand van 29+3 naar 34 echt mijlenver....ik zou vandaag controle krijgen maar die is naar morgen verplaatst....ze gaan vandaag wel de adalat staken en er vanuitgaande dat beide kleintjes morgen de 2 kilogrens gehaald hebben wordt ingezet op een vaginale bevalling...ik zou erg graag langer doorgaan met de medicatie en primair een keizersnede krijgen maar dat weet mijn arts....verder dan dat ik zover mogelijk wil komen en geen enkel risico wil voor de kleintjes en bang ben voor foetale nood en een spoedsectio kom ik niet qua argumentatie, en dat kan natuurlijk in theorie bij iedereen gebeuren....dat zijn de argumenten van een onzekere zwangere die onder de hormonen zit en veel heeft meegemaakt, ik begrijp wel dat ik daar niet de enige in zal zijn en dat ze daar niet een heel medisch beleid op afstemmen...na 34 weken nog weeenremmers geven gebeurt maar is tegen de protocollen en niet bewezen veilig en primair een keizersnede als beide kindjes prachtig naast elkaar met hun hoofdje naar beneden klaar liggen, dat is ook een vreemd beleid....maar spijtig vind ik het wel...
Dus nu wordt het afwachten, ze durven geen uitspraken te doen over hoe snel het zal gaan, maar aangezien de medicatie nooit alle voorweeen heeft weggenomen en de klachten de laatste dagen ook al wel weer iets meer aanwezig zijn zou het bij stoppen van de medicatie snel kunnen gaan denk ik zelf....volgende week is mijn eigen arts een week met vakantie, het zou jammer zijn als ik dan net uitkom want ik heb veel vertrouwen in hem...we moeten van dag tot dag kijken, elke dag is er weer eentje....
Ik ga me verder maar eens voorbereiden via internet...door alle bedrust en lang het vooruitzicht van en keizersnede heb ik geen cursussen gevolgd of me uberhaupt voorbereid op een bevalling, en dat voor een controlfreak, ik weet niet eens hoe ik moet puffen bij wijze van spreken...nou krijg je hier bij een tweeling wel een epiduraal dus we zullen ons maar gaan richten op het persen...spannend allemaal, maar ja, dat is het voor elke aanstaande moeder...
reacties (0)