33 weken....
Vandaag 33 weken en een dag....wie had dat nou gedacht....een relatief rustige week achter de rug...ok, veel harde buiken en af en toe wat voorweeen, die zullen niet meer weggaan, maar ik voel me veel beter dan de weken ervoor, niet die akelige samentrekkingen vanuit mijn rug en het gevoel steeds geen lucht te krijgen....en dat gaf weer wat energie om me met leuke dingen als het geboortekaartje en naamslingers bezig te houden...vandaag controle gehad, die hadden ze vrijdag zelfs een keertje overgeslagen...de kleintjes deden het weer prima, werden door mijn eigen arts nu op ca. 1980 gram en 1870 gram geschat, ik had ons mannetje groter verwacht maar het blijft een schatting door verschillende artsen, ze waren gegroeid en verder zag het er ook goed uit...nu wel een wat verder verkorte baarmoederhals maar niet verontrustend op dit moment....
Dus zo kunnen we gaan aftellen naar de 34 weken grens....als ik die gehaald heb en de kleintjes zijn dan als het goed is net boven de 2 kg grens dan zijn de kinderartsen tevreden, wat een opluchting....natuurlijk smaakt elke grens voor mij weer naar meer maar ze gaan dan de medicatie stoppen, dus dan moet ik het nog maar zien dat ik veel verder kom...helaas is mijn eigen arts de eerste week van maart met vakantie, zul je net zien...verder komt de discussie of de insteek een natuurlijke bevalling zal worden of meteen en keizersnede zal worden in beeld...tot de 2 kg is het beleid hier een keizersnede, daarna in principe vaginaal...het zal voor sommige onlogisch klinken maar geef mij maar bij voorbaat een keizersnede, ookal liggen ze beide met hun hoofdje naar beneden en ons jongetje onderop al een eind in mijn bekken....ik ben als de dood dat ons meiske in gevaar komt als de boel stilvalt en een hand naar binnen en eruit trekken of een spoedkeizersnede zie ik niet zitten, liever iets wat in rust gepland kan worden...
We gaan het allemaal zien, eerst op naar de felbegeerde 34 wekengrens!
reacties (0)