32 weken....
Na weer een moeizame week een voorzichtig positief blogje ….elke keer als ik optimistisch ben gebeurt er weer iets om de spanning te verhogen, maar ik zal proberen mijn bijgelovigheid ff te negeren…
Het onderwerp infusen heeft dus wel voor de nodige spanningen en emoties gezorgd …toen de adalat niets leek te doen heb ik na een hoop gedoe nog een kuur van 48 uur gehad… groot was dan ook de schrik dat ze het weer gingen stoppen… we hebben een goed gesprek gehad met de grote baas en mijn arts… het blijkt niet alleen een verzekeringsverhaal maar ook eentje van protocollen en regels… het is goede en veilige medicatie maar wordt momenteel alleen gebruikt voor een enkele korte kuur om longrijping in te laten werken… niet dat het middel niet meer mogelijkheden heeft, maar die zullen niet benut worden als de verzekering niet vergoedt en de protocollen worden gevolgd…. Als ik me er niet als een piranha in had vastgebeten had ik dat nooit geweten, maar ik pluis nou eenmaal dingen die ik belangrijk vind helemaal uit en heb graag controle en begrip van wat ze doen…
De conclusie was dat als een hogere dosis adalat niet zou werken er niet meer geremd zou worden… ik begreep waarom de artsen niet anders konden en mijn eigen arts was duidelijk teruggefloten door de staf…. Maar het feit dat onze kleintjes dan maar moesten komen door wetjes en regels maakte me erg emotioneel…. Ondanks dat ik besef dat ik in andere ziekenhuizen minder zou hebben gekregen en de NICU hier goed is...... want niets ten nadelen van mijn arts of het ziekenhuis, dit ligt veel ingewikkelder en buiten hen…. De duidelijkheid gaf me echter wel het gevoel dat ik me nu positief op de andere medicatie moest proberen te richten en mezelf heel erg rustig houden totdat ik hier een goede bloedspiegel van had…
Het weekend is dus heel spannend geweest maar ik ben er met een korte terugval op vrijdag doorheen gekomen… en dat geeft weer vertrouwen in de adalat tabletten…. vandaag controle gehad… en die was positief… een niet verslechterde baarmoederhals lengte en de kleintjes doen het zo goed, ben heel trots…. Ons mannetje wordt nu ca. 1880 gram geschat en ons meisje is ingelopen tot ca. 1700 gram…. Het blijft een aaneenschakeling van harde buiken maar zolang het maar niet weer echte weeën worden en mijn baarmoederhals het kan dragen blijven we kostbare tijd erbij sprokkelen… en mijn man en ik kunnen 's avonds veel lachen om hoe mijn buik alle vormen aanneemt, ze zijn goed levendig…op naar de volgende week...
reacties (0)