Ff van me af bloggen....
Na de positieve dag van gisteren waarin ik echt serieus begon te geloven dat ik voorbij de 34 weken ging komen op de huidige weg, weer even met mijn voeten terug op aarde beland….helaas lijkt het steeds alsof als ik een positieve flow te pakken heb er weer iets gebeurt…. Overdag een vrij rustige buik en goede echo, dat geeft moed… in de loop van de avond echter weer steeds meer op en afgaande zeurende rugpijn die ik niet helemaal vertrouwde maar dan hoop je nog dat het door je eigen onzekerheid komt en niet door de medicatie switch zelf….ff afwachten dus…
Tot ik weer in een vlot tempo contracties kreeg met forse rugpijn….ze vroegen eerder steeds of het pijn deed, nou, het was alsof mijn rugspieren en zenuwen steeds uitgewrongen werden….. Het ctg was zeer duidelijk, weer snel elkaar opvolgende forse weeën, in regelmatig tempo…. Wat zich eerder in een paar dagen had ontwikkeld volgde elkaar nu in uren op…..Kwam de verloskundige na overleg met de arts terug dat ze niets gingen doen, ik moest proberen te gaan slapen …..pardon?!? …ze wilden niet toucheren voor de ontsluiting nu, wat ik ook niet wilde, absoluut niet, ik wilde iets tegen de weeën die steeds heftiger werden……ze gingen nu niets meer doen omdat ik mijn weeënremmers al driemaal per infuus had gehad…. Dus dan accepteren ze dat de kleintjes er nu met 31 weken uit zouden komen?!? Dit bleek niet met mijn eigen arts overlegd, was door de artsassistente bedacht….dezelfde met wie we notabene hadden aangekaard dat we indien nodig zelf de kosten wilden dragen....
Dus ik de gordijnen in en aangegeven dat dit tegen de afspraken was….dat ik zo echt de nacht niet inging….Na aandringen waarna overleg met mijn eigen arts werd het beleid drastisch gewijzigd…. Ik moest nog een uur de adalat laten inwerken en als ik dan nog geen verbetering had werd het infuus weer aangelegd…. Mijn man heeft al die tijd aan de Skype gehangen om mij rustig te houden en te volgen hoe het verliep….als ze zich bij hun standpunt hadden gehouden was hij in de auto gestapt ….om half twee ging er weer een kuur weeënremmers in wat de duidelijk snel invloed had… nu heb ik nog wat last maar dat herken ik van de vorige keer…..mijn buik is prikkelbaar maar het ctg bewijst wat ik voel, geen regelmatige weeën meer, de zeurende napijn van mijn rug en onderbuik zit ook niet aan contracties vast….. Hopelijk hebben die rotte uren vannacht al niet teveel in gang gezet, dat moeten we afwachten, ik hoop voor nu dat de boel weer even goed tot rust blijft…
Het geeft wel te denken dat door het beleid van zorg verzekeraars er kennelijk voor gekozen wordt een tweeling bij 31 weken te laten komen en alle risico's en een lange ic opname aan te doen ipv goede medicatie te geven…. Lijkt me naast de humane kant ook niet kosten efficiënt….maar daar moet ik me nu niet proberen over op te winden, ik ben blij dat ik de medicatie weer heb en nu rust, rust, rust….alhoewel ik vandaag vaak emotioneel ben geweest, de schrik en verontwaardiging van vannacht is nog niet weg….vrijdag heb ik weer evaluatie bij mijn eigen arts, ik mag toch hopen dat ze niet weer het infuus willen gaan stoppen ookal is dit niet het standaardprotocol wat ik heb….mijn man neemt in ieder geval de middag vrij om er bij te zijn, want doordat ze steeds maar elk moment kunnen binnenwandelen mis ik hem er bij....
reacties (0)