In ziekenhuis met veel klachten...
Ik had gehoopt nog wat weekjes erbij te sprokkelen voordat een opname nodig was, maar helaas. Gisteren bleek bij controle mijn baarmoederhals nog maar een centimeter en er was ook een centimeter ontsluiting….shitshitshit…..ik had al naast het koffertje met nachtkleding en toilet spullen, wat al een maand in de auto ligt, andere dingen laten inpakken omdat ik het vreesde, maar je hoopt toch anders…maar je bent dan nog hoopvol en graag in goede handen...
Ik weet wel dat ze overlevingskansen hebben, maar je wilt je kindjes goed op de wereld zetten, zonder dat ze al moeten vechten om te overleven in hun prille leventje… en ze zijn nu nog gewoon veel te klein…. Al die ellendige apparatuur, ik moet er niet aan denken..laat staan dat het echt mis zou kunnen gaan...
Gisteren had ik aan de lopende band harde buiken, doodeng ook al deed het toen niet echt pijn en zat er geen duidelijke regelmaat in, ik was blij dat eindelijk het infuus erin ging…. Dat liet de hevigheid en frequentie wel ven afnemen, maar al even naar het toilet of op mijn rechterzij liggen laat de ellende weer toenemen ….en soms moet ik even op mijn rechterzij liggen om links te ontlasten, door het lange en continue liggen weet ik de laatste weken steeds minder hoe ik moet liggen op mijn linker bil, heup en been van de pijn…. Ondanks dat mijn man nu een paar keer per dag masseert om het doodbloeden weer wat te stimuleren… en hier kunnen ze er helaas ook niets mee… ik lig officieel al op een matras die de druk wat zou verdelen…..
Vandaag vanaf half vijf alweer klaarwakker…. En ik maar denken dat de nachten thuis lang kunnen zijn, probeer dan maar eens niet te gaan malen…. Ik schijn de lichtste weeënremmers te hebben, dacht zelf meteen geef me maar een flinke cocktail, maar zo werkt dat natuurlijk niet… op internet heb ik heel erg verschillende ervaringen gelezen….. Positieve, van dames bij wie het supergoed hielp, tot zelfs voorbij de 34 weken, tot zeer matig effect met slechts heel kort uitstel…. Ik weet dat elke dag er weer eentje is, maar ik hoop toch echt nog wel in weken te gaan tellen vanaf nu..
En vandaag helaas een erg slechte dag gehad....de kweken die ze moesten afnemen leken geen goed te doen...in de loop van de middag steeds meer op en afgaande hevige rugpijn beiderzijds, onderbuikpijn, nare harde buiken en vervolgens tweemaal slijmverlies...ik moest voor het eerst met het ctg op mijn rug blijven liggen wat de klachten sterk veregerd heeft ,ook omdat dat een hoop geklooi was en ruim een uur duurde...waarop me verteld werd dat ze niets konden behalve hopen dat de weeenremmer wat gaat doen, ik had hem tenslotte 'pas 24 uur'...nou voor mij voelt het als 'al 24 uur met toenemende klachten'....wat ben ik verwend met steeds een vaste en ervaren gyn, zowel in het fertiliteitstraject als nu...en oo, wat mis ik hem nu in het weekend....ik moet nu echt rusten en doe mijn best, maar hoe krijg ik mijn hoofd weer wat rustiger....
reacties (0)