Sinds afgelopen dinsdag de 28 wekengrens voorbij....enerzijds een zucht van opluchting, anderzijds wel het besef dat we er echt nog niet zijn, ik moet er niet aan denken dat ze al zo vroeg zouden komen...de afgelopen twee controles was mijn baarmoederhals op 26 mm blijven hangen dus het vertrouwen dat de complete bedrust de boel echt stabiliseerde groeide....mijn moeder had sinds twee weken verlof, wat een hoop gezelligheid gaf en ik heb inmiddels de spulletjes aardig bij elkaar geshopt via internet...
Helaas vandaag minder goed nieuws, mijn baarmoederhals is verder aan het verkorten...nu 19-20 mm...bij toucher nog wel goed gesloten dus, tegen mijn verwachting in, mocht ik wel naar huis..over een week weer controle, enerzijds eng niet in het ziekenhuis te zijn, anderzijds ook wel fijn in mijn eigen bed te liggen...als hij zich acuut zorgen had gemaakt had hij me vast opgenomen...
Zijn verwachting nu is dat het langzaam door zal gaan en ik binnen een paar weken ontsluiting zal hebben en opgenomen zal worden voor weeenremmers en longrijping met als doel het te rekken tot 34 weken...onze kleintjes doen het gelukkig wel goed...maar de 37 weken zouden ze niet gaan halen, hopelijk wel de belangrijke 34 wekengrens...
Shit, elke keer als de spanningen dalen en ik weer een beetje zelfvertrouwen krijg gebeurt er weer iets waardoor ik de dagen aftel...
reacties (0)