20 oktober
Bijna 8 maanden geleden hield ik voor de tweede maal een positieve zwangerschapstest in handen.....wat waren we blij, wat was ons kindje welkom....een week later kwam weer de klap, bloedverlies met alle ellende die erop volgde....niet de eerste keer en helaas ook niet de laatste keer, want een derde keer zou juli dit jaar nog volgen.....wat had ik er vertrouwen in 8 maanden geleden, voelde me op en top zwanger, meer dan de keer ervoor, dus nu zou het zeker goed gaan....niet dat ik de eerste keer twijfelde, maar nu zou ons wondertje dan echt rond 20 oktober 2011 gaan komen.....
Inmiddels komt 20 oktober 2011 steeds dichterbij.....en we zijn niets opgeschoten behalve een hoop verdriet en de gang de medische molen in, met een zeer onzekere toekomst.... Komt dit nog goed ooit?
Om me heen worden nu alle kindjes geboren van de dames die gelijk uitgeteld waren met me die 2e keer....de eerst babyboom rond 17 juli was ik al voorbij, de dag dat ons eerste wondertje geboren had kunnen worden.....wat had ik gehoopt toen goed zwanger te zijn op dat moment, maar toen kreeg ik juist mijn derde miskraam.....en nu dan de 2e moeilijk datum.....gaat zich dit 13 maart 2012 weer herhalen, moeten toezien hoe iedereen bevalt, de kindjes opgroeien en wij achterblijven??
De afgelopen 1,5 week is het vrij goed met me gegaan....1,5 week geleden had ik echt een dieptepunt, was dagelijks aan het huilen en het vertrouwen in mezelf volledig kwijt, voelde me zo falen.....Een collega had al langer voorgesteld RDI (Resource Development and Installation) bij me te proberen, een vorm van EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) therapie waarbij positieve, sterke punten van jezelf steviger is je geheugen gezet worden en de positieve herinneringen en gevoelens die je daarbij had naar boven gehaald.....had het al een tijdje afgehouden want had er niet superveel vertrouwen in, wilde mijn collega niet in haar vrije tijd belasten en vond het ook wel raar me zo open te stellen bij een collega.....maar het voelde 1,5 week geleden alsof ik niet zoveel meer te verliezen had....en het heeft dus even heel erg goed gewerkt, ongelooflijk.....mijn collega voorspelde al dat het herhaald zou moeten worden, het effect weer af zou nemen....dus ik moet op korte termijn maar even een nieuwe sessie bij haar gaan halen, want ik voel me in gestaag tempo weer inzakken....mogelijk ook door de naderende 20 oktober en het feit dat ik sterk het idee begin te krijgen dat het deze maand weer niet gelukt is....
Verder heb ik het gigantisch druk, net een nieuwe studie van 1 dag per week begonnen voor het komende jaar, veel curssussen op mijn werk en mijn werkload op het werk zelf neemt niet af, dus dat is soms stressen. Daarnaast ben ik regelmatig weg voor medische dingen, 1-2 keer per maand acupunctuur en het traject in het AMC de afgelopen periode heeft me ook wel bezig gehouden.....9 november de uitslag van de antifosfolipiden en de schildklierautoantistoffen, ik ben benieuwd.....En inmiddels ook een afspraak in Leuven gemaakt, op 15 december, dank voor alle reacties hierover.....ik heb er een goed gevoel over, eerlijk gezegd nog beter dan het AMC.....de utrogestan heb ik voor de zekerheid al in huis gehaald mocht ik voor die tijd een positieve test in handen krijgen en dat hoop ik toch zo ontzettend!!
Ik weet ergens dat alles ineens om kan slaan, ik ineens een positieve test in handen kan hebben en de zwangerschap zo maar door kan zetten....dat ik dan na een aantal vreselijk spannende maanden weer dolgelukkig zal zijn en alle ellende van het afgelopen 1,5 jaar op de achtergrond zal raken.....maar zolang het nog niet zover is knaagt de onzekerheid aan me en vind ik het lastig mijn positieve gedachtes en gevoelens erbij te houden...ze zeggen dat ik positief moet denken, dat stress negatief werkt, maar ik was de eerste tweemaal vol vertrouwen, ging er toen vanuit dat het goed kwam, de negatieve ervaringen hebben me juist angstig gemaakt.....toch zal ik het positeve moeten proberen vast te houden om dit vol te houden......toch maar weer ff een nieuwe sessie RDI dus.....
reacties (0)