Ballonnetje zonder feest

Dag lieve meiden. Bedankt voor de lieve reacties op mijn blogs van de afgelopen dagen.
Ik zag net dat ik vandaag mijn eerste babybytesballontje heb, 100 dagen nu hier, twee miskramen en een hoop verdriet verder....ik startte zo vol vertrouwen 100 dagen geleden...

Gisteren voelde ik me lichamelijk echt heel erg rot, enorme buikkrampen en veel bloedverlies. Echt veel meer dan de vorige keer, ook grote hoeveelheden donker slijmvlies. Op een gegeven moment dacht ik echt helemaal naar te worden van de buikpijn, ondanks de flinke hoeveelheid paracetamol, en toen bleek ik ineens een beetje doorzichtig, gelig, "zakje"verloren te zijn, ik had niet verwacht zo iets tastbaars te vinden bij pas 5 weken, en dat was vorige keer ook niet zo. Sindsdien haast geen buikpijn meer en het bloedverlies is nog minimaal. Ik heb vandaag met de VK besloten nu geen controle-echo te laten maken, alles lijkt spontaan te gaan. Ik zie het nut niet echt van een echo nu en vorige keer heeft dit me een hoop extra onnodige ellende en onzekerheid opgeleverd.

Nu het lichamelijk beter gaat sinds vandaag komt de rest meer....waarom nou toch weer?? Wat kan ik in hemelsnaam verkeerd gedaan hebben?? waarom zou het een volgende keer wel goed gaan??
En gewoon veel huilen, veel onmacht, veel boosheid....
Ik weet rationeel wel dat het kindje niet goed geweest zal zijn, dat het beter zo is, dat mijn lichaam het snel en effectief heeft opgelost, dat het waarschijnlijk wel ergens goed komt zoals bij zoveel vrouwen na meerdere miskramen....maar het voelt gewoon weer net zo als vorige keer dat mijn lichaam me in de steek laat...

Vandaag met mijn werk gebeld, ze willen me absoluut deze niet meer zien en hebben alles al voor me afgezegd voor de komende dagen...en net een prachtige bos bloemen gehad om me sterkte te wensen.
Zometeen met een vriendin naar het theater en morgen een paar dagen met mijn man naar Limburg. Dat uitje stond al en komt nu goed uit om het weer samen op een rijtje proberen te krijgen.
Maar voorlopig voel ik me eigenlijk vooral moe en leeg en heb nergens zin in dan in mijn bed te gaan liggen en er pas weer uit te komen als alle hormonen uit mijn lijf zijn aangezien ik me nog steeds waardeloos zwanger voel met misselijkheid, zere borsten en obstipatie, waar ik nu zo ontzettend gefrustreerd van kan raken! volgens de VK is dat normaal en zal dat de komen dagen verdwijnen, maar dat kan me nu niet snel genoeg zijn....

456 x gelezen, 0

In Overig

16/02/2011

reacties (0)

Sissyso 17/02/2011

Ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen om je een beetje op te beuren, denk dat je gewoon echt even de tijd voor jezelf moet nemen. Ik hoop dat een paar dagen Limburg je gedachten even op wat leukere dingen kunnen brengen. Heel veel sterkte meid!
Liefs...
RQL 17/02/2011

hey danika, heel veel sterkte voor de komende tijd en hoop dat limburg je goed zal doen. liefs!
kimmmetje 17/02/2011

ach meis toch, leef met je mee. Wat een ellende allemaal en wat een emotionele achtbaan waar je doorgaat. Ik hoop dat je het weekend heerlijk bij kan komen met je mannetje neem alle tijd ervoor.
Dikke knuffels xxx
maunie 16/02/2011

heel veel sterkte meis en neem je tijd!!
daniest 16/02/2011

Ik leef met je mee, een tweede keer door die ellende is niet niks! Ik heb respect voor je hoe je dit oppakt ondanks alle verdriet en onmacht. Neem de tijd, en maak er samen wat van in Limburg. Jullie hebben elkaar nu hard nodig! Liefs en een dikke dikke knuffel!
mariken80 16/02/2011

Ik snap wat je bedoelt ..
.. 5 ballonnetjes geleden voelde ik mij ook nog een stuk vrolijker :(
Gelukkig komt na regen zonneschijn weet ik inmiddels ook .. ook al lijkt de lucht nog zo donker en guur. xx
moeder1978 16/02/2011

sterkte meid
linda19091979 16/02/2011

Hey meis,

Ik vind het zoooo rot voor je! En heel logisch hoor dat je je zo leeg en moe voelt, ik had dat toen ook. Kan me voorstellen dat het niet snel genoeg verdwenen kan zijn pfff... En ook je gevoelens dat je lijf je in de steek laat kan ik me helemaal indenken, alleen jij kunt er echt niks aan doen. Hopelijk doet het weekendje weg jullie goed en kun je dit straks een plekje geven. Neem de tijd en rust goed uit, want dat heb je echt nodig nu. Heel veel sterkte!

xxx
mamaongeduld 16/02/2011

ach meid, ik voel zo met je mee. Hopelijk kunnen jullie de boel in limburg weer op een rijtje krijgen!
starry80 16/02/2011

wat heftig weer... klinkt zo herkenbaar, ik begrijp heel goed dat je je afvraagt "waarom"... zeker na 2e keer... vergeet niet dat jij zeker niets verkeerd hebt gedaan, echt niet aan twijfelen. Dit is weer het werk van die moeder natuur... (mijn gyn zei dat ik haar best eens een grote, lange, boze klachtenbrief kon schrijven, gelijk heeft ie). Ik hoop dat je weekendje weg zal helpen om samen weer deze tegenslag te verwerken in alle rust. Ik denk aan je... en klop maar aan wanneer je wil hé. XX
Bloem28 16/02/2011

Lieve, lieve meis, wat is het toch vreselijk naar! Leef zo met je mee en kan me helaas zo goed in je situatie nu inleven. De tweede keer was bij mij het ook zo dat toen het lichamelijk wat beter ging, de klap geestelijk pas echt kwam. Neem alsjeblieft de tijd om dit een plekje te geven! Als er iets is wat ik voor je kan doen, laat het me dan weten hè? Sowieso een tip alvast voor de toekomst (ook al weet ik dat je hoofd daar echt nu niet naar staat); ik kreeg na mijn tweede miskraam de tip om vit E te gaan slikken, schijnt te helpen bij een goede innesteling. Weet niet of het geholpen heeft, maar mag nu inmiddels toch 25 weken zwanger zijn, dus wie weet iets voor de toekomst. Nu eerst aan jezelf denken, ik denk aan je.... knuffel